Në Shkrimet e Shenjta, si dhe në shkrime të tjera, janë prezente përshkrime të shumta anijesh aliene të shkruara sipas njohurive të kohës, të cilat të habisin për saktësinë në përshkrim, aq sa këto përshkrime të këtyre anijeve kozmike përputhen në mënyrë perfekte me anijet aliene që dokumentohen shkencërisht në kohët e sotme.

Përsa i përket periudhës së Mesjetës, faktet janë më të shumta, më të ruajtura, madje i gjejmë aty ku s’na e merr mendja, në pikturat dhe afreskat fetare, në bazilikatat, kishat, manastiret dhe objektet fetare të kohës, pa harruar grafikat e shumta dhe shkrimet që janë me të ruajtura dhe më të detajuara. Dhe jo vetëm kaq, por ka edhe dëshmi kolektive që datojnë në shekujt e mëvonshëm, deri afër lindjes së shekullit të teknologjise (shek i 19), fakte, pamje, skica dhe dëshmi të shënuara që s’mund të konsiderohen falsifikime apo sajime, sepse ekzistojnë nëpër kisha, libra fetare të ilustruar, piktura kishtare, biblioteka që ruajnë në arkivat e tyre libra të vjetër të Mesjetë,…s etj.

I njëjti afresk, pra, Kryqëzimi, por në një pamje nga afër dhe më të detajuar

Piktura e Shën Marisë, që është pjesë e koleksionit Loeser, në Palazzo Vecchio në Itali. Duket qartë objekti diskoidal në një pjesë të pikturës. Shikoni bariun me qenin në sfond, si ka drejtuar sytë nga qielli dhe shikon objektin fluturues.

Pikturë në dru e vitit 1320, që ruhet në muzeun Earls D’Oltremond, në Belgjikë. Në pikturë duket Mojsiu me librin e tij të famshëm të 10 Pllakave të Shenjta, kurse në sfond qielli është i mbushur me UFO.

Ky afresk quhet Kryqëzimi i Krishtit dhe ndodhet në Katedralën Svetishoveli, në Miskheta, Gjeorgji. Në të dyja krahët shihen qartë dy UFO.

Dy UFO-t e zmadhuara nga piktura e mësipërme

Një pikturë e shekullit të 12-të, marrë nga një dorëshkrim me ilustrime i quajtur Analet Laurisiane, një dorëshkrim me ngjarje historike që fokusohet më shumë tek pushtimi sakson i kështjellës Sigiburg Castle në Francë në vitin 776.

Kryqëzorët kishin rrethuar forcat franceze, kur në atë moment shfaqen disa objekte fluturuese dhe forcat saksone të trembura nga ato objekte u larguan, duke e lënë kështjellën përsëri në dorën e francezëve.

4.UFO-t dhe Bibla

UFO-t dhe Besimet Fetare

Ekzistenca e UFO-ve, të alienëve, të qenieve multidimensionale, të qytetërimeve njerëzore që kanë ekzistuar përpara nesh dhe gjëra të tjera misterioze, janë plotësisht të përputhura me doktrinën kristiane dhe, më në përgjithësi, me Zotin. Por nuk duhet të harrojmë se prej kohësh njeriu i interpreton shkrimet e shenjta, duke besuar shpesh në gjëra jo të vërteta, thjeshtë sepse njeriu nuk ka ditur t’i interpretojë shkrimet e shenjta. Faktikisht, nuk është logjike të mendosh se Zoti të ketë thënë që ekziston vetëm një botë e krijuar, pra jona, dhe këtë e dinin mirë shumë personazhe biblike, si Shën Pali, i cili në një letër drejtuar Hebrenjve flet për botë (të banuara) të krijuara nga manifestimi (fjala) i Zotit.

Përshkrime UFO-sh në Bibël

Në Bibël dhe në tekstet e tjera antike vazhdimisht ka rrëfime për anije të ndryshme kozmike, të cilat përshkruhen ashtu siç mund t’i përshruanin popullsitë e atëhereshme në atë periudhë, pa njohuritë e sotme shkencore.

Emërtimet: re të ndritshme, qerre fluturuese, kolona të zjarrta dhe sfera të zjarrta, nuk janë tjeter veçse disqe fluturuese, pra, me fjalë të tjera - UFO.

Që nga lashtësia e historisë së Universit, ekzistonin qenie shpirtërore dhe trupore që shërbenin Zotin me përkushtim dhe quheshin Engjëj. Sot i quajnë UFO dhe Alienë, por nuk duhet të harrojmë që midis tyre janë edhe ata të këqinjtë, që veprojnë kundër principeve të Zotit dhe si rrjedhojë për të keq, edhe pse në pamje të parë nuk duket kështu.

Dëshmi e UFO-ve në Bibël

Të parët që zyrtarisht pranuan faktin se në Bibël kishim përshkrime UFO-sh, ishin astronomi amerikan Morris Jessup dhe shkencatri rus Matest Agrest. Për shembull, rrethanat e shkatërrimit të qyteteve Sodoma dhe Gomora ringjallin në kujtesë një shpërthim bërthamor, ashtu siç mund të përshkruhej me fjalë nga një vëzhgues që jetonte në kohët antike, në veçanti, vala e goditjes e përhapur nga shpërthimi bërthamor do të kishte shkrirë vendndodhjet e gurëve të kripës në Detin e Vdekur dhe goditur me pjesëzat e tyre gruan e Lot-it, duke e shndërruar në një “statujë kripe”. Përveç kësaj është tepër evident detyrimi për mos u kthyer pas dhe për mos të parë dritën e dëmshme të shpërthimit bërthamor.

Bibla përmend patriarkët (udhëheqësit fetarë), si Enoch (Enok), të cilët rrëmbehen në qiell nga objekte fluturuese misterioze, dhe nga shfaqja misterioze e njerëzve në shërbim të Zotit, të cilët përdorin teknologji të lartë, siç dëshmon episodi në të cilin këta njerëz misteriozë godasin me rreze verbuese disa persona të pasjellshëm që donin të hynin në shtëpinë e Lot-it. Në librat apokrife të Enoch, flitet për Enokun i cili dërgohet në hapësirë nga astronautë dhe takon Engjej astronautë, të cilët i tregojnë Tokën siç dukej nga hapësira, dhe krijesa të tjera “të bardha” të ngjashëm, por jo njëlloj sikurse njerëzit.

Mjetet UFO në Shkrimet e Shenjta përshkruhen si: karroca të zjarrta dhe turbina që rrëmbejnë në qiell profetin Elia, lavdinë e Zotit (ky nuk është Zoti/Krijuesi i Universit, por është Prijësi ushtarako-politik i Alienëve/Jashtëtokësorëve) që i shfaqet në shkretëtirë patriarkut Ezekiel dhe ”balena” që për tre ditë dhe tre netë ”gëlltit” Jonah-un pa e tretur (brenda së cilës ka dyer, dritare dhe llamba të varura), kolona misterioze e zjarrtë (që ditën ngjason me një re) e cila i tregon Moisiut dhe hebrenjve rrugën për eksodin, anijen kozmike nënë në formë cigareje ku pas kalimit të saj hapen ujërat në Detin e Kallamave, i cili nuk ishte tjetër veçse një moçal (dhe jo Deti i Kuq siç mendohet gabimisht: ky gabim është bërë gjatë përkthimit). Më pas kemi përbindëshin e detit ose ”gjarpërin me krahë” - Leviatan, i cili përshkruhet si një mjet cilindrik i aftë të lëvizë në qiell si një aeroplanmbartës për të lëshuar mjete më të vogla prej tij, dhe nën ujë si një mjet amfib. Dhe më tej, qindra citime te tjera, midis të cilave: ”balena” (nëndetëse aliene), ”gjarpërinj” me pendë, perla, turbina, karroca hyjnore dhe re formash e ngjyrash të ndryshme,…: të gjitha këto ishin UFO (anije kozmike të jashtëtokësorve) të përshkruara sa më mirë që mundeshin, me fjalorin dhe terminet gjuhësore që kishin personat e atyre kohërave:

- Abrahami pa natën nga një vend i caktuar dy objekte misterioze që ai i përshkruajti si ”dy pishtarë” dhe një ”furë me tym”, praktikisht një UFO klasik të ndritshëm në formë tubolare dhe një disk fluturues të zakonshëm me mjegullën klasike që e rrethon.

- Kështu komentonte profeti Ezekiel në lumin Kebar një disk fluturues, sipas njohjeve në atë kohë: “…një re dhe brenda saj një rrotë dhe sipër rrotës një kupolë dhe poshtë saj disa zgjatime ose shkallë për të zbritur”.

- Profeti Isaia pa disqe fluturuesë që riktheheshin në anijen nënë, si pëllumbat që rikthehen në derën e tyre hyrëse.

Dhe mos të harrojmë këtu një ushqim alien të vërtetë: Mana

Inxhinjeri i NASA Josep F. Blumrich arriti të ndërtonte një prototip anijeje kozmike që kishte mundësinë të fluturonte, duke ndjekur me përpikmëri të gjitha përshkrimet dhe sugjerimet e profetit biblik Ezekiel. Ky i fundit, kishte parë një “karrocë të Zotit”, një anije kozmike, mbi lumin Kebar, duke e përshkruar me fjalët e një personi që nuk kishte njohurinë e fluturimeve në hapësirë. Krijesa aliene (jashtëtokësore) që ishte në anije i mësoi koncepte kozmike të larta Ezekielit.

Çudira të tjera biblike janë: emri i Matuzalemit (djali i Moisiut) që do të thotë “Njeriu i raketës” dhe sikur kjo të mos mjaftonte, ky ka një moshe mijëvjeçare, ndoshta djali i Mojsiut ka qenë astronaut, pilot i anijes kozmike aliene. Nëse vërejmë në mënyrë analitike dhe kritike udhëzimet që i jepen Moisiut për ndërtimin e të famshmes Arka e Beselidhjes, do të vijmë në përfundimin logjik dhe shkencor se kjo ”Arkë”nuk është gjë tjetër veçse një Kondensator me forcë disa qindra volt, pra një makineri inxhinierike e teknologjike që prodhonte rrymë elektrike.

Në Testamentin e Ri apo Dhjatën e Re, gjejmë UFO që përmenden në Ungjill, në Aktet e Apostujve, në letrën drejtuar Selanikasve dhe në Apokalips apo Zbulimi.

Krijimi, Zoti dhe Zotërinjtë

Gjithmon duke ju referuar teksteve të shenjta, Zoti ka ndërhyrë direkt në zhvillimin e njerëzimit derisa njeriu të mund të arrinte një zhvillim të tillë të trurit të mjaftueshëm që të mësonte artet, zanatet dhe shkencat. Duket sikur njeriu ka pësuar një proçes zbutjeje nga jashtë (dhe është treguar që nuk mundemi të vetë-zbutemi), që ka filluar 1 milion vjet më parë. Deri para 10 mijë viteve alienë-udhëheqës jetonin në mes të njerëzve, por që atëherë njerëzit ishin të aftë të ecnin me këmbët e tyre dhe pati një reduktim të numrit të alienëve-udhëheqës, të cilët megjithatë vazhduan të mbanin kontaktet me njerëzit, duke vendosur bazat e tyre në vende ku nuk mund të zbuloheshin nga askush (p.sh. në thellësitë e detrave, oqeaneve, në Polet e Tokës, nën tokë, në Hënë,…etj.).

Sipas shkrimeve antike, në epokën e artë ”Perënditë” (alienët, jashtëtokësorët) ecnin në Tokë dhe edukonin njerëzit, por u larguan kur panë se njerëzit filluan të shfaqnin tendenca negative. Që atëherë alienët-udhëheqës morën një rol kryesisht mos-ndërhyrës, neutral në zhvillimin, veprimet dhe punët e njërëzve. Nuk mund të përjashtojmë mundësinë që alienët-udhëheqës, gjatë largimit të tyre nga Toka, në fund të epokës së artë, të kenë marrë me vete grupe njerëzish, të cilët më vonë, në etapa të ndryshme të historisë njerëzore janë këthyer nga alienët në tokë si profetë, ”të dërguar të Zotit”, për të udhëhequr, edukuar e zhvilluar më tej qenien njerëzore.

Udhëtimi në hapësirë i profetit Baruk

Duke lexuar tekstet apokrife, mund të hasen informacione interesante rreth një udhëtimi në hapësirë të bërë nga profeti Baruk. Duke tentuar të “ripërpunojmë” shprehjet apo gjuhën të perdorur nga Baruk, sipas njohurive moderne dhe ufologjike, si rezultat kemi një udhëtim të vërtetë hapësinor në bordin e një anijeje kozmike aliene.

- Ruajtësit e hapësirës (ose ndryshe ”engjëjt e rënë”) duke kryer marrëdhënie intime me bijat e njeriut krijuan nje rracë gjigantësh, e cila më vonë u zhduk gati e gjitha, nga Përmbytja e Madhe (të mbijetuarit do të vriten nga hebrenjte).

- Engjëjt e rënë më pas vendosen në një burg hapësinor të përbërë nga nëntë yje të ndritshëm.

- Rreth viteve 600 para erës sonë, Baruk u mor nga një engjëll (alien) në bordin e një anijeje fluturuese për një udhëtim në hapësirë,që t’ia zbulojë disa mistere te “Zotit”.

- Në orbitën e parë Baruk sheh krijesa të ndryshme nga ato njerëzore dhe të tjera të ngjashme me fëmijë, në një vend të sheshtë në hapësirë.

- Në orbitën e dytë Baruk shikon rraca të ndryshme alienësh, gjithmonë në një vend të sheshtë të hapësirës.

- Në orbitën e tretë Baruk shikon në hapësirën e pafund (ose Ade) një makinë të gjatë 6 km (ose dragua) afër Diellit. Dragoi ha “hapësirën” por nuk e konsumon, ushqehet me të por e nxjerr jashtë (një vrimë e zezë?). Motorri i makinës ka pamjen e një predhe topi dhe thith (por nuk konsumon) energjinë kozmike që gjendet në të gjithë universin për të lëvizur. Pastaj Baruk shikon diçka që i ngjan makinës që solli Ezekielin në hapësirë dhe më vonë shikon një objekt që quan “ruajtësi e horizontit”, i cili orbiton rreth Tokës. Ai ka panele diellore të levizshëm, një motorr që prodhon shumë dritë dhe një tip shenje i ndonjë fabrike aliene. Pas kësaj, Barukut i tregohet Hëna.

- Në orbitën e katërt Baruk dërgohet në një vend ku ka një ujë të veçantë, i cili është njëfarë eliksiri jetësor, i cili mban në jetë shpirtërat e të drejtëve. Përveç kesaj Baruk shikon mjete (satelitë) per telekomunikime.

- Në orbitën e pestë Baruk gjendet në një vend ku ka atmosferë dhe gravitet. Këtu kryeengjëlli Mikael i flet Barukut rreth një zgjedhjeje të vërtetë gjenetike, në fakt i thotë që të drejtët dhe gjysëm të drejtët do të ruhen dhe kurohen, por ata jo të drejtët do të eliminohen me sistemet më të këqia. Gjithashtu përmenden shpesh ”tiganët”, që mund të jenë disqet fluturuese.

Jobi dhe Satani hapësinor

Në një episod në Bibël, Zoti lejon që Jobi të vihet në provë nga Satani dhe mbi këtë histori janë tre raste që meritojnë të citohen dhe rishikohen, sipas njohurive të reja moderne dhe ufologjike.

- I pari ka të bëjë me momentin kur Zoti pyet Satanin (të dy këta u shfaqën përpara Jobit) se nga vinte ky i fundit, d.m.th. Satani dhe Satani përgjigjet se praktikisht ishte në orbitë rreth Tokës.

- Episodi i dytë interesant ka të bëjë me një sulm nga qielli të Satanit mbi disa prona të Jobit, të cilat shkatërrohen nga rreze të ngjashme me ato lazer.

- Episodi i tretë ka të bëjë me përgjigjen e Zotit ndaj lutjeve të Jobit, përgjigjet që vijnë nëpërmjet një objekti ajror brenda të cilit ndodhet “Zoti”, i cili flet me Jobin. Në këtë bisedë të fundit “Zoti” flet me Jobin për përbindëshin Leviatan, duke e përshkruar si një anije kozmike e madhe me aftësi fluturimi në hapësirë, zhvendosje në terren dhe veçanërisht në ujë. Kjo anije është në formë cilindrike ose në formë cigareje, ka një mbështjellës të dyfishtë të padepërtueshme, ka hyrjen në pjesën e përparme, lëshon shumë dritë dhe një mjegull rreth saj. Mekanizmat e saj kryesore janë vendosur në pjesën e fillimit. Kur gjendet nën ujë e bën atë të nxehet (pra lëshon nxehtësi). Ka poshtë saj disa mekanizma që lejonë perdorimin e saj edhe në terren të fortë. Kur lëviz lë një shenjë të bardhë pas saj dhe ka shume armë të vendosura në pjesën e përparme, njëra nga të cilat i ngjan shumë rrezeve lazer.

Sulmi ajror i “Zotit”

Në Bibël ka shumë episode në të cilat ajo që përshkruhet si rracë aliene ndërhyn dhe komunikon me njerëzit. Në episodin biblik të disfatës apo humbjes së 5 mbretërve, Jozuehu bën të mundur që Izraelitët të fitojnë një betejë të rëndësishme falë sulmit ajror te “Zotit” që shkatërron armiqtë e tij. Dhe nuk mbaron këtu duke qenë se, para masakrës finale të Izraelitëve kundër armiqve, Jozuehu kërkon dhe merr nga “Zoti” aprovimin për të shfaqur mbi fushën e betejës dy globe drite të mëdhenj, që ai i quan “diell” dhe “hënë”, qartësisht për të ndihmuar Izraelitët në betejë. E gjithë kjo natyrisht që nuk është një rast i izoluar, sepse shumë herë “Zoti” merr pjesë edhe vetë personalisht në fushën e betejës në krye të ushtrisë Izraelite dhe lufton kundër armiqve të tyre, si në rastin e betejës së Barakut kundër Sisarës.

Elizeu dhe përforcimet qe erdhen nga qielli

Në Bibël lexohet qartë se kur Elizeu e sheh veten të sulmuar nga forcat e mbretit Aram, ai i kërkon ndihmë ”Zotit” (Alienëve), i cili i tregon Elizeut që në të vërtetë është i mbrojtur nga ajo që përshkruhet si një flotë anijesh kozmike të ndritshme, të padukshme për syrin e njeriut. Është interesante të shohim se si që atëherë UFO-t kishin aftësinë e padukshmërisë ndaj syrit të njeriut dhe si rrjedhojë mundësinë të vepronin qetësisht. Bëhet fjalë për diçka që sot rregullisht dhe herë pas here dokumentohet, falë teknologjive të avancuara që disponojmë, prezenca e objekteve të mistershme të padukshme në gjendjen normale dhe pa ndihmën e këtyre teknologjive të reja.

Vazhdon...

(1) (3)