|
Njė ndėr krijimtaritė mė tė
lėvruara tė letėrsisė shqiptare, ėshtė edhe POEZIA. Gjini e letėrsisė ku
bota e brendshme, ndjenjat mė sublime, frymėzimi hyjnor... shprehen
pėrmes shkronjave tė cilat krijojnė vargje... vargjet, pastaj, shpalosin
mendime, mendimet krijojnė energji, energjia ndez dritat e dijės, rrezet e
artė tė sė cilės i japin ngrohtėsi zemrės, mendjes dhe shpirtit, e me kėtė,
edhe kuptim dhuratės mė tė shtrenjtė, vetė jetės.
Qė nga Lekė Matrėnga e Pjetėr Budi, kjo energji nuk u ndalė asnjėherė sė
hedhuri farėn e dijės, duke e kultivuar atė me dashurinė mė tė ēiltėr nė
shpirtin e pastėr e fisnik tė popullit shqiptarė. Duke i mposhtur tė gjitha
sfidat e kohės, kjo frymė e shpirtit tė popullit, xixat e saja tė arta, si
njė pishtar i shpresės, u bartėn gojė mė gojė, mendje mė mendje, zemėr mė
zemėr... brez pas brezi... nga kokat mė tė ndritura tė kombit si: Naimi,
Ēajupi, Mjeda, Asdreni, Shiroka... pėr tė vazhduar tek Fishta, Konica, Noli,
Migjeni... e deri nė kohėn tonė, duke u kthyer ai pishtarė nė flakadan tė
pėrhershėm qė tashmė nuk ka forcė nė botė qė mund ta shuaj fuqinė e zjarrit
tė tij...
Dua ta falėnderoj nga zemra mikun tim dhe poetin e mirėnjohur,
ADEM ZAPLLUZHA,
qė me pėrkushtim tė jashtėzakonshėm, vizitorėve tė kėsaj faqeje, por edhe mė
gjerė, do tua prezantoj disa nga poetėt mė tė njohur tė kohės sonė, e me
kėtė, do e plotėsoj e pasuroj edhe mozaikun e mrekullueshėm tė letėrsisė
shqiptare.
(www.sa-kra.ch)
Pėrgatiti:
Adem ZAPLLUZHA
ANTOLOGJI E POEZISĖ MODERNE SHQIPE
VALBONA
JOLLA HANI
Hyrje
Valbona Jolla Hani lindur mė 19.6.1976, Vendbanimi Elbasan.
Ka studiuar Fakultetin e Shkencave Mjekėsore Teknike.
Njė
libėr... Titulli Nota nė Pentagram.... ky libėr nė tetor do dalė dhe
Greqisht, nė Greqi... ! Ėshtė duke pėrgatitur librin e dytė i cili do dalė
sė shpejti.
MBI DALLGĖ
Njė ēast u ndale mė verbove me sy,
Njė univers magjik nė yjet e kėngės.
Aty e pashė tė gjithė botėn, aty
Tėrbimi i dallgės ma prish ėndrrėn.
Trokite fortė, ndeze zjarr nė shpirt.
Dehur aty mbeta humbur nė vegim,
E ledhatur nga era edhe stuhitė
Si rrufe, i etur, qėllove shpirtin tim.
Nga shigjetat e syve u copėtua zemra,
Jetojmė dashurinė me shikim tė parė.
Nga yjet e qiellit ti mė thithe brenda,
Sė dashuruari ty kėnga nuk mu ndal.
Sytė e tu mė pėrpijnė si sirenė deti,
Nė thellėsinė e shpirtit pėr ty kam mall\.
E gjithė bota ėshtė plotė ngjyra ylberi,
S'ka mė bukur kur lundron mbi dallgė.
ERDHA TEK TI
Erdha tek ti me vrapin e erės,
Rrugės mė ngrohėn rrezet e diellit.
Merak pėr puthjen e valėve tė detit,
Nė thellėsi tė oqeanit mė kish mbetur.
Aroma e detit mė vinte nga larg,
Rruga njė pafundėsi mė dukej e gjatė.
Lėkura digjej zjarr, si nė ujė tė kripur,
Buza mė dridhej, e lagur me lot gėzimi.
Herė mė dukej vetja si nė qiellin e shtat,
Herė mė dukej flutur pėrmbi barė tė thatė
Ēastin kur pash diellin,nė sy mė verboi,
Me puthjen e ngrohtė faqen mė dogji.
Lozėm e qeshėm sė bashku me erėn,
Mė mbajte shtrėnguar nė gjoks fshehur.
Asnjėherė nuk jam dehur, nga asnjė magji
Atė ditė u deha, me dashurin qė mė falje Ti!
Poezi nga Valbona Hani
PRES
Po tė pres nė varkė mbi dallgė,
Tė shuaj mallin qė mė djeg si zjarr.
Eja mos rri larg, tė dua si e marr,
Zemra, sė dashuruari ty s'u ndalė.
Po tė pres, Hėnėn kam dėshmitare,
Me tė bisedoj, ē'do natė nė dritare.
Mė josh magjia e muzgut tė natės,
Fėshfėrimat e erės kėngėn se ndalin.
Akoma rend mbas flakės sė zjarrit,
Aty prushėron zemra e digjet e gjallė
Sonte kjo dhimbje u kthyen nė dallgė,
Pėrplasej nė breg, loti rrihte varg.
Pres tė trokasėsh nė portėn e zemrės,
Rrėshkitur mbi dallgė, shkruajta njė letėr
Eja mė merr, kam mungesėn e oksigjenit,
Tek bregu tė pres me syrin e diellit...
AROME PISHE
Aty ku s'tė prisja mė shfaqesh Ti,
Bota rreth meje, u bė parajsė nė vete,
Flutur u bėra,hapa kraht e fluturova,
doja tė ti puthja buzėt, e tė t'pėrqafoja.
Njerėzit gumėzhinin kudo rreth nesh,
e pamundur; as nė sy s'tė shikoja,
Mbylla sytė,pėr njė ēast ėndėrrova,
nė horizont tė hapur larg me ty shkova,
Si fėmijė adoleshent mė dukej vetja,
Botė magjike shikoja, kish tjetėr melodi,
Malet u bėnė fusha, fushat lėndina ēelur,
tė mbushura me lulet, plot ngjyra hijeshi.
Nė ajrin e pastėr, me aromėn e pishės,
tė preka me flladin e erės sė heshtur,
Tė putha me shpirtin e etur pėr ata sy,
dhe pse vuaj; mė pėlqen tė vuaj pėr Ty...!
ENDERR E NJE NATE
Fluturoj mes ėndrrave drejt qiejve,
mes vargut pėrshkruaj ndjenjat,
Vėshtroj me syrin e hėnės lozonjare,
pėrkėdhel yjet me lotin tim prej malli.
Shtrėngoj nė gjoks rrezet e diellit
thith ajrin, si pi qumėshtin e nėnės.
Eh, kjo ėndėrr e kėsaj nate hyjnore,
tė mos ndalė nė melodinė e kitarės.
Nė ėndrra ne thyejm dyert e akullit,
mes puthjesh pėrqafimesh shuajm etjen.
Errėsirėn nuk e njohėm aspak sėbashku,
dielli pėrvėlues, ditė na e bėnė dhe natėn.
|
