Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

Shkruan: Shakti GAWAIN 

PARAFYTYRIMI KREATIV (4)      

          Parafytyrojeni jetën si një lumë. Shumë vetë rrijnë bri lumit, të frikësuar se do të rrëshqasin si dhe po rrezikojnë se do t'i bartë rryma e ujit. Në momentin e caktuar çdo person duhet të jetë i kënaqur, thjesht të lëshohet dhe të ketë besim të sigurt se lumi do ta bartë më tutje. Në këtë moment ky person mëson "të ecë me rrjedhat'', e kjo na jep ndjenjë të jashtëzakonshme.

            Po theksojmë disa çështje për të cilat duhet kushtuar kujdes gjatë afirmimeve:

            1. Përherë shprehini afirmimet në kohën e tashme, e jo në të ardhmen. Me rëndësi është që të krijohen ato si ekzistente. Mos thuani "Do të gjej punë të jashtëzakonshme", por më mirë thuani: "Unë tani jam në punë të re të jashtëzakonshme". Me këtë nuk e gënjen vetveten; me këtë e pranoni faktin se së pari tërë kjo krijohet në planin mendor, para se të tregohet në realitetin objektiv.

            2. Përherë shprehini informacionet në mënyrën më të njohur. Konfirmojeni atë që realisht e dëshi­roni, e jo atë që nuk e dëshironi. Mos thuani: "Unë më nuk vonohem në mëngjes", por më mirë thuani: "Unë tashmë çdo mëngjes zgjohem me kohë dhe me plot energji". Me këtë siguroni që vetë të krijoni pasqyrën e mundshme shqisore.

            Nganjëherë do të ndjeheni që afirmimet më mirë t'i shfaqni negativisht, posaçërisht kur bëni përpjekje për t'i mënjanuar pengesat specifike emo­cionale ose shprehitë e liga, do të thotë: "Nuk më është e nevojshme të jem i acaruar për të arritur rezultate". Ky tip afirmimesh përherë duhet të për­cillet me një afirmim pozitiv, i cili e përshkruan atë që doni ta krijoni, etj. "Unë tani jam thellësisht i drejtpeshuar dhe i rehatshëm, si dhe të gjitha ato po i arrij me lehtësi dhe pa mundim".

            3. Marrë në përgjithësi, afirmimet e thjeshta e të shkurtra janë efikase.

            Afirmimet duhet të jenë shprehje e qartë që bart ndjenjë të fuqishme; sa më shumë ndjenja të bartë përshtypja në mendjen tuaj do të jetë më e fuqishme. Fjalët e gjata e të plota dhe afirmimet teorike e humbasin ndikimin emocional, dhe mbesin "udhë pa rezultate".

            4. Përherë zgjedhni afirmime që konsideroni se janë të "drejta" për ju. Atë që e shfrytëzoni një herë, ndoshta nuk mund të shfrytëzoni herën tjetër. Afirmimi duhet t'ju japë ndjenjë pozitive e plotë­sisht të lirë e bujare. Po qe se nuk e jep atë që u tha, gjeni afirmim tjetër ose tentoni ndërrimin e fjalëve derisa të fitoni ndonjë afirmim të drejtë.

            Natyrisht, nuk mund të ndjeni rezistencë emo­cionale të cilitdoçoftë afirmim, por kur gjeni rrugë­dalje, posaçërisht shfrytëzoni atë afirmim që ju vepron fuqishëm dhe që do të bëjë ndërrimin e drejtë në vetëdijen tuaj. Kjo është rezistenca tjetër juaja filluese dhe e thjeshtë "unë" në ndërrime dhe në pjekuri.

            5. Përherë ta keni në mendje, kur bëni afir­mime, krijoni diçka të re dhe të freskët. Ju nuk po tentoni të përmirësoni a të ndryshoni diçka që veç ekziston. Kur do ta kishit bërë këtë, do të ishte rezistencë e asaj që "është", që do të nxiste konflik­te në ju. Ndërmerrni qëndrim për të pranuar dhe për t'u disponuar me diçka që ekziston në jetën tuaj, e njëherit për atë që dëshironi, sepse në çdo rast mundësia është e re për të filluar krijimin e asaj që dëshironi dhe atij që më tepër do t'ju bëjë të lumtur.

            6. Destinimi i afirmimit nuk është të veprojë në kundërshtim të emocioneve a të tentojë t'i ndërrojë ato. Është e rëndësishme të pranoni dhe sprovoni tërë ndjenjat tuaja, përfshirë edhe ato të ashtuqua­jturat "negative" pa orvatje që t'i ndryshoni. Po ashtu afirmimet mund t'ju ndihmojnë për të for­muar qëndrim të ri ndaj jetës, që do t'ju mundësojë të përjetoni aq më tepër përvoja pozitive.

            7. Kur i shfrytëzoni afirmimet, tentoni që sa më shumë të jetë e mundur të krijoni ndjenjën e besim­it që ato të jenë reale. Përkohësisht (bile për disa Minuta) mënjanoni dyshimin dhe pasigurinë, si dhe disponojini ato me energji mentale dhe emocionale.

            Po qe se dyshimet, rezistenca a mendimet nega­tive gjenden në udhën e afirmimeve, bëjini një nga proceset e spastruara apo njërin proces të afir­mimeve të shkruara dhe të dhëna në pjesën e katërt të këtij libri.

            Në vend se afirmimet t'i shqiptoni formalisht, përpiquni të krijoni ndjenjën se me të vërtetë keni forcë të krijoni atë realitet (që zatën edhe e posedoni). Kjo dukshëm do të ndikojë në efikasitetin e tyre.

            Afirmimet mund të shfrytëzohen vetëm për vetvete ose në kombinim me parafytyrimin. Ato përherë duhet të jenë pjesë të periudhave tuaja të rregullta të meditimit në parafytyrimin kreativ. Në tekstin e mëtejmë do t'ju jap ide për mënyra të tjera të shumta të përdorimit të afirmimeve.

            Afirmimet janë të frymëzuara dhe më të fuqishme ku përfshijnë sferat në fusha spirituale. Po përmendim Lao Ce, Jezusin, Budën ose ndonjë mësues tjetër të madh, që i japin energji spirituale afirmimit tuaj dhe që pranojnë burimin universal të të gjithë çështjeve. Ndoshta dëshironi të shfrytëzoni aso shprehjesh siç janë: dashuria hyjnore, ndriçimi brenda në mua apo inteligjenca universale.

            Disa shembuj:

            Dashuria hyjnore tani shprehet përmes meje me qëllim që ta arrij.

            Dashuria e pafundme në mua tani krijon mrekullira në jetën time.

            Unë jam i vetmi me natyrën time të lartë dhe posedoj fuqi të pafundme krijuese.

            Qenia ime e lartë më orienton për gjithçka që punoj.

            Inteligjenca e pafundme jeton në mua dhe paraqitet në botë përmes meje.

            Ndriçimi i pafundmë më rrethon, dashuria e pafundme me hap, fuqia e pafundme rrjedh përmes meje. Kudo që jam, aty është edhe universi dhe çdo gjë është mirë!

            "Paradoksi spiritual"

            Ata që kanë studiuar filozofinë e lindjes ose që janë në rrugën e rrjedhës së vetëdijes, nganjëherë ndjejnë rezistencë të caktuar të shfrytëzimit të parafytyrimit kreativ, kur për herë të parë dëgjojnë për te. Konflikti i tyre rrjedh nga paradoksi se në dukje e shikojnë përmes idesë së qëllimeve dhe kri­jimit të asaj që e dëshirojnë në jetë. E them paradoks në dukje, pasi që në realitet nuk ndodhin kontradikta midis këtyre dy mësimeve, kur ato janë të kuptueshme në nivel të lartë. Që të dy mësimet paraqesin parime të rëndësishme që duhet të kup­tohen dhe të jetësohen për të mbetur si qenie e vetëdijshme. Për t'i shpjeguar se si këto plotësohen ndër vete, më lejoni që t'i ndaj me ju pikëpamjet e mia në procesin e rritjes së brendshme.

            Shumica e popullsisë në kulturën tonë është e tjetërsuar në kuptimit e identitetit personal. Përkohësisht e kemi humbur lidhjen e vetëdijshme me atë vetëdijen e tyre të lartë personale, për jetrat personale. Në një mënyrë të brendshme ndjehen të pandihmë; në themel ndjehen të pafuqishëm për të kryer ndërrime reale në jetën personale edhe në botë. Këto ndjenja të brendshme të pandihmë nxisin atë në përpjekje të pamatur dhe në luftë që të arri­het shkalla e fuqisë së caktuar ose e kontrollit në jetën e vet.

            Kështu njerëzit mbesin të orientuar në qëllimin; mbesin emocionalisht të lidhur për çështjet a njerëzit jashtë vetes, për të cilën ndjejnë se janë të nevojshëm që vetë të jeni të lumtur. Ndjejnë se diçka u mungon në veten e tyre dhe ashtu, përherë duke u përpjekur për të plotësuar zbrastësinë e duke tentuar të manipulojnë me botën e jashtme, të arrijnë atë që e dëshirojnë. Kjo është gjendje nga e cila shumica e njerëzve vetes i shtrojnë qëllime dhe bëjnë përpjekje për të krijuar atë që e dëshirojnë në jetë. Mjerisht, nga ky nivel vetëdija në përgjithësi është e pasuksesshme... nga se, ose vetvetes i vini shumë pengesa që nuk mund të keni sukses, ose zatën i arrini qëllimet tuaja dhe pastaj konstatoni se ato nuk jua sjellin fatin e brendshëm.

            Kur e pranojmë këtë dilemë, atëherë fillojmë të hapemi ndaj rrugës spirituale. Kuptojmë se duhet të ekzistojë edhe diçka në jetë dhe fillojmë këtë ta kërkojmë.

            Mund të përjetojmë përvoja dhe procese të llojl­lojshme në atë kërkim, por në fund prapë gradual­isht i kthehemi vetes. Vërtet, i kthehemi përvojës së instinktit të qenies sonë personale, ose mendjes (arsyes) universale, e që ndodhet në të gjithë ne. Nëpërmjet kësaj përvoje ne, në fund, kthehemi në spiritualizmin e fuqishëm e të plotë personal; zbrastësia brenda në ne është plotësuar dhe bëhemi qenie e ndritshme që ndan dritën dhe dashurinë që nxisin rrjedhën nga ne me të gjitha qeniet rreth nesh.

            Ky proces është i njohur si i arsimuar dhe besoj se ky është vazhdim i evolucionit të çdo person­aliteti që nuk mund të jetë i plotë ndërsa nuk e nda­jnë të gjithë të afërmit tanë. Kështu që, të gjithë ne, jemi të përgjegjshëm njëlloj për arsimimin e të gjithë njerëzve në planetin tonë.

            Tani t'i kthehemi paradoksit tonë të supozuar.

            Kur të dilni nga gjendja me orvatje manipuluese e të zbrazët, së pari duhet të mësoheni të jeni të lir­shëm. Duhet të qetësoheni, të ndërpreni së luftuari, të ndërpreni shtrëngimet dhe manipulimet me çështjet dhe njerëzit për të fituar atë që dëshironi dhe që mendoni se për ju është e nevojshme, në të vërtetë ndërprejeni të bëni aq dhe tentoni të provoni gjendjen ekzistenciale për sa kohë.

            Kur këtë njëkohësisht e bëni, menjëherë zbu­loni se vërtet do të jeni të mirë; jashtëzakonisht mirë do të ndjeheni vetëm sepse për këtë ekzistoni, se edhe bota ekziston, e mos tentoni t'i ndryshoni çështjet. Kjo është përvojë themelore e ekzistimit "këtu tani" dhe kjo është filozofia e domethënies budistike "lirimi nga lidhmëria". Kjo është një ndër përvojat më themelore në rrugën për arritjen e vetëdijes.

            Kur filloni ta përsëritni këtë përvojë, gjithnjë e më shpesh ia hapni rrugën "unit" të lartë (qenies së lartë), si dhe tash a më vonë sasia e madhe e energjisë së parafytyrimit natyror do të fillojë t'i rrjedhë qenies suaj. Gradualisht do të shihni se vetë ju po e krijoni jetën Tuaj të tërësishme dhe çdo për­vojë që e përjetoni, si dhe në këtë mënyrë intereso­heni të krijoni përvoja të pasura për vete dhe për të tjerët. Tërë energjinë doni të përqendroni tek qël­limet më të larta dhe më të plota, që ju janë reale në çastin e duhur. Kuptoni se jeta në themel është e mirë, e pasur, e lumtur, dhe se nuk e keni atë që e dëshironi pa angazhim dhe vështirësi. Kjo është pjesë e së drejtës suaj natyrore që rezulton nga vetë funksioni i jetës. Kjo kohë është kohë kur parafy­tyrimi kreativ si mjet mund të mbetet mjaft i rëndë­sishëm.

            Dua të theksoj një shembull fotografik, pas të cilit shpresoj se do ta keni më të qartë:

            Parafytyrojeni jetën si një lumë. Shumë vetë rrijnë bri lumit, të frikësuar se do të rrëshqasin si dhe po rrezikojnë se do t'i bartë rryma e ujit. Në momentin e caktuar çdo person duhet të jetë i kënaqur, thjesht të lëshohet dhe të ketë besim të sigurt se lumi do ta bartë më tutje. Në këtë moment ky person mëson "të ecë me rrjedhat'', e kjo na jep ndjenjë të jashtëzakonshme.

            Kur mëson të notojë në atë lumë, mund të shikojë përpara dhe t'ia përcaktojë vetes rrugën për të mbaruar rreth bjeshkëve dhe pengesave, si dhe për të zgjedhur në cilin prej shumë kanaleve dhe degëzimeve do të notojë, e që gjithë kohën "shkon me rrjedhën".

            Kjo na tregon se si mund të kënaqemi "këtu dhe tash" duke notuar me atë se çka është dhe, njëko­hësisht, me vetëdije të orientohemi kah qëllimet tona, duke marrë përgjegjësinë për krijimin e jetës personale.

            Mbani mend, gjithashtu, se parafytyrimi kreativ është mjeti që mund të shfrytëzohet në cilindo qël­lim (cak), përfshirë këtu edhe qëllimet e rritjes së vetëdijes personale. Shpeshherë është e rëndësisë së veçantë shfrytëzimi i parafytyrimit kreativ me qëllim që ta parafytyroni si person të rehatshëm dhe të hapur, i cili "rrjedh", jeton "tani dhe këtu" dhe i cili përherë është bashkë me qenien e vet të brendshme.

Qofshi të bekuar me çdo gjë që ju do zemra!

            Fund i kapitullit të parë

(1)       (2)       (3)