Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

MYRTEZA MARA

          Një ndër krijimtaritë më të lëvruara të letërsisë shqiptare, është edhe POEZIA. Gjini e letërsisë ku bota e brendshme, ndjenjat më sublime, frymëzimi hyjnor...  shprehen përmes shkronjave të cilat krijojnë vargje... vargjet, pastaj, shpalosin mendime, mendimet krijojnë energji, energjia ndez dritat e dijës, rrezet e artë të së cilës i japin ngrohtësi zemrës, mendjes dhe shpirtit, e me këtë, edhe kuptim dhuratës më të shtrenjtë, vetë  jetës.

            Që nga Lekë Matrënga e Pjetër Budi, kjo energji nuk u ndalë asnjëherë së hedhuri farën e dijës, duke e kultivuar atë me dashurinë më të çiltër në shpirtin e pastër e fisnik të popullit shqiptarë. Duke i mposhtur të gjitha sfidat e kohës, kjo frymë e shpirtit të popullit, xixat e saja të arta, si një pishtar i shpresës, u bartën gojë më gojë, mendje më mendje, zemër më zemër... brez pas brezi... nga kokat më të ndritura të kombit si: Naimi, Çajupi, Mjeda, Asdreni, Shiroka... për të vazhduar tek Fishta, Konica, Noli, Migjeni... e deri në kohën tonë, duke u kthyer ai pishtarë në flakadan të përhershëm që tashmë nuk ka forcë në botë që mund ta shuaj fuqinë e zjarrit të tij...

            Dua ta falënderoj nga zemra mikun tim dhe poetin e mirënjohur, ADEM ZAPLLUZHA, që me përkushtim të jashtëzakonshëm, vizitorëve të kësaj faqeje, por edhe më gjerë, do t’ua prezantoj disa nga poetët më të njohur të kohës sonë, e me këtë, do e plotësoj e pasuroj edhe mozaikun e mrekullueshëm të letërsisë shqiptare.

(www.sa-kra.ch)

       Përgatiti: Adem ZAPLLUZHA

ANTOLOGJI E POEZISË MODERNE SHQIPE

MYRTEZA MARA

             Hyrje

            Lindur në Vlorë, 07.02.1943

            Banues në Vlorë.

            Ushtarak kariere.

            Arsimimi:

            Shkolla e mesme dhe e lartë ushtarake

            Akademia Ushtarake   

            Medalja “Ylli i Kuq”, 1983

            “Mirënjohje e Qytetit të Vlorës”, 20 prill 2010

            “Qytetar Nderi” i Komunës Vllahinë-Vlorë, 18 tetor 2010

            Anëtar i Akademisë Evropiane të Arteve, 09 mars 2011

            Dalë në lirim sipas reformës Ushtarake në vitin 1992 me gradën Kolonel.

            Nismëtar dhe drejtues i Shoqatës së Poetëve dhe Shkrimtarëve “Petro Marko” Vlorë në vitin 1998, në fillim sekretar dhe më pas Kryetar.

            Emigracion në Itali në vitin 1999-2002.

            Shkurt 2006 zgjidhet Kryetar i Lidhjes së Shkrimtarëve, Dega Vlorë dhe anëtar i Kryesisë së Lidhjes së Shkrimtarëve të Shqipërisë.

            Rizgjidhet Kryetar i Shoqatës “Petro Marko” Prill 2009.

            Sekretar i Klubit të Shkrimtarëve në Botë “Drita” me qendër në Athinë.

            Tetor 2010 organizon shndërrimin e Shoqatës në “Klub i Shkrimtarëve “Petro Marko”.

            Autor i 12 vëllimeve me Poezi dhe pesë në prozë.

            Çmime të fituara:

            Çmimi “Çift&Harmoni” nga gazeta “Horoskop”për San Valentino, 2005

            Penda e Artë-nga Klubi “Drita” Athinë, 2006

            Çmimi i dytë në Konkursin Kombëtar “Poezi për Detin”, Durrës 2006

            Çmimi i tretë në Konkursin Kombëtar, Lushnjë 2007

            Çmimi i Parë në Festivalin Poetik Ballkanik,  Korçë 2010

            Çmimi “Korça” Festivali Netët e Poezisë Korçare, Korçë 2011

            Çmimi “Ali Asllani” si liriku më i mirë i viti 2009, Athinë 2010

            Çmimi i Dytë në Konkursin “Drita e Minatorit”-Mitrovicë, tetor 2012

            Çmimi i Dytë nga Bashkia Vlorë për botimet e vitit-Poezi, dhjetor 2012

            Çmimi “Mitrush Kuteli”-Klubi Drita Athinë për Novela e Tregime “Muzeu i Dhembjes”, 2012

            Çmimi i Parë për vëllimin poetik “Stina e Pestë nga Biblioteka “Sh Musaraj” dhe Bashkia Vlorë”, dhjetor 2013

            Çmimi i Karierës, Durrës, maj 2014

            Zgjidhet Kryetar i Këshillit Artistiko-Kulturor Bashkia Vlorë, qershor 2014

            Përfshirë në pesë Antalogji Poetike si dhe në librin me kritika e vlerësime të Dr. Fatmir Terziut, 2011

            Kanë referuar dhe publikuar mendime kritike në organe të ndryshme të shtypit Prof, Dr. Josif Papagjoni, Prof. Dr. Fatmir Terziu, Shkrimtari dhe poeti Thanas Jani, Fatime Kulli, Qerim Skënderaj, Raimonda Mojsiu, Xheladin Mjeku, Shpend Topallaj, Agim Bajrami, Gëzim Llojdia, Majlinda Rama, Përparim Hysi, Hiqmet Hasko, etj.

Krijimtaria

Poezi:

Ku është Parajsa, 1997

Mëkati i Botës, 1998

Nisje e Vonuar,  2000

Dielli i Puthjes (lirika), 2000

Në Portat e Iluzioneve,  2003

Dëshmitarja e Verbër, 2003

Kur do kthehet Dielli, 2004

Nën hijen e një ëndrre të bardhë, 2005

Gjurmët e Heshtjes,  2005

Qiriri i Penduar,  2006

Sytë e Erës,  2009

Stina e Pestë,  2013

Prozë:

Semaforët e Thyer-roman,  2007

Faji i Bukur (ribotim Lisiana)-novelë, 2008

Gruaja e një ëndrre të bardhë-roman,  2008

Dy dashuri-roman,  2009

Muzeu i Dhembjes-Novela, tregim, 2011

STINA E PESTË

Më parë,
     i zgjidhja stinët,
            më pëlqente më shumë vjeshta.
Ti më bëre ta dua dimrin,
edhe stinët e nxehta.

Më parë,
         i mbaja sytë lart,
            lumturohesha kur shikoja hije hëne.
Ti tani më mbjell në shpirt,
çdo ditënatë, një tufë luleëndrre.

Më parë,
      kërkoja shtigje,
            duke endur në pyjet e muzës.
Tani vjen me krah engjëlli,
si këngë zogu cepit t’buzës.

Më parë,
     e dija: viti kishte katër stinë,
            më pëlqente më shumë vjeshta.
Tani që ti shtove një “çmendinë”,
përhumbem tek e pesta.

NESËR E DASHUR, NESËR

Mos fol, të lutem,
kjo natë e qetë, si trishtimi yt,
është kaq e bukur!
Le të nanurisemi
në krahët e saj të mistershëm,
sonte flasin yjet për ne-dëshmitaret magjik
të puthjes së parë!

E di ç do të thuash,
lexoj sytë e tu,
por zjarri i buzëve nuk shuhet me fjalë.
Ka kohë nesër!

Tani,
eja të mbledhim
një tufë me xixëllonja
në vend të qirinjve...

Nesër e dashur, nesër!
Kur të trokas dita
ka kohë t'i themi të gjitha!

NE TË DY

Ti je dhembja ime më e madhe,

guri që nuk zë myshk,

litari i këputur i psherëtimës.

Unë jam dashuria jote e bardhë

si mjegulla e malit,

shtegu e dritës në shinat e vetëtimës.

Ti je pikëloti im i ngrirë,

amanet i kaltër Rozafe,

pengu i mallit të pashuar.

Unë jam orteku yt i ëndrrës

në syrin e çdo nate,

fryma e mërguar.

Unë jam shkalla e thyer

në pemën e viteve të tua

ku fluturat endin krahët e ylberta.

Ti do të mbetesh dielli

që më fal rreze mua

dhe dritën ku dehet e vërteta.

Ne të dy kemi lindur

në stinën e zjarrit

ndaj i ngjajmë aq shumë flakëve.

Ti, me puthjet si bleta mbi petale,

unë në detin e trazuar

varkë mes valles së dallgëve!

MOS MË PYET

Mos më pyet

pse e dua kaq shumë heshtjen

para pasqyrës tënde, sybojëkafta ime.

Aty, vetëm aty,

harrohem i tëri kur shijoj jetën,

harpën e një ëndrre me nota magjie.

Murosëm sonte

në dallgët e gjoksit tënd të etur,

të ndihem si pirat i çartur.

Edhe në mbetsha aty

pa frymë, i mekur

më hidh në det të hapur.

Mos më pyet

përse harroj të flas

para zjarrit tënd, o sykafta e bukur.

Nuk më del koha

të shuaj etjen e shpirti me flakë,

dhe buzën me të puthur

Mos më pyet

pse kam rënë në heshtje,

me heshtjen kam lidhur paqe.

Dua të pi dritë

tek ata dy diej jete,

tek syt e tu të bukur bojëkafe!

KUJT T’I BESOJ

Herë tjetër

mos më përqafo ngushtë,

kam frikë nga përqafimet.

Buzët janë afër,

s’ke frikë se të puth,

s’ke frikë nga qortimet?

Se sytë e botës

s’dritojnë për vete

errësojnë për të tjerët.

Dhe gjuhët bluajnë

aq shumë eshtra fjalësh

sa përtypin erë flugerët.

As dorën mos ma jep

mjafton

një përshëndetje me sy.

Ndodh që syri flet

më shumë se gjuha,

ka alfabetin e tij.

Ndaj kam frikë përqafimet

se bëhemi me fjalë

ashtu, fare kot.

Dua t’i zë besë syrit,

por edhe ai

është më tradhtari në botë!

VETËM MENDIMI

Vetëm mendimi

se mund të të humbas

më rrëqeth deri në eshtër.

Nuk do pranoja

një odë në parajsë,

as dhe një jetë përtej jetës.

Ti për mua

je agu i syrit të mëngjesit,

perëndimi është ende larg.

Nuk të le

të notosh në detin e mungesës

as të humbasësh nëpër natë.

Vetëm imazhi yt

nuk më mjafton të end motive

në telajon e muzës.

Dua të verbohem

nga dielli përflakur i syve,

të dehem me qershitë e tua të buzëve.

Ti ma di

“thembrën e Akilit”

dhe nuk i kursen shigjetat.

Mos mendo

s’e unë e njoh mëshirën,

nga ti le t’më vij edhe vdekja!

E DUA NJË SHKAK

Nuk jam harraq, siç ti më quan,

Unë enkas lë diçka  nga pas.

Sa herë largohem iki shpenguar

Të kthehem shpesh dua një shkak.

Një buzëqeshje bëj sikur harroj

Diku një përqafim, një puthje

Se shpejt kthehem edhe i kërkoj

Dhe prapë largohem me ngutje!

Ndodh që harroj më shumë

Dhe kthehem si det i etur

Ti-dallgë e ndezur me shkumë

Më pret në gjoks e mekur.

Kështu jam gatuar, me erë harrimi

Harroj plagët, harroj lotët

Por nuk harroj portën e betimit

Si të harroj dritën e Zotit?!

Ti qesh, si lulja në pranverë,

Të pëlqen që unë di të harroj

Dhe s’do të ndreqem asnjëherë

Këtë sëmundje nuk do e mjekoj!

***

Nuk jam harraq, siç ti më quan,

Unë enkas lë diçka  nga pas

Sa herë largohem iki shpenguar

Të kthehem shpesh dua një shkak!