Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

MILTIADH DAVIDHI

          Një ndër krijimtaritë më të lëvruara të letërsisë shqiptare, është edhe POEZIA. Gjini e letërsisë ku bota e brendshme, ndjenjat më sublime, frymëzimi hyjnor...  shprehen përmes shkronjave të cilat krijojnë vargje... vargjet, pastaj, shpalosin mendime, mendimet krijojnë energji, energjia ndez dritat e dijës, rrezet e artë të së cilës i japin ngrohtësi zemrës, mendjes dhe shpirtit, e me këtë, edhe kuptim dhuratës më të shtrenjtë, vetë  jetës.

            Që nga Lekë Matrënga e Pjetër Budi, kjo energji nuk u ndalë asnjëherë së hedhuri farën e dijës, duke e kultivuar atë me dashurinë më të çiltër në shpirtin e pastër e fisnik të popullit shqiptarë. Duke i mposhtur të gjitha sfidat e kohës, kjo frymë e shpirtit të popullit, xixat e saja të arta, si një pishtar i shpresës, u bartën gojë më gojë, mendje më mendje, zemër më zemër... brez pas brezi... nga kokat më të ndritura të kombit si: Naimi, Çajupi, Mjeda, Asdreni, Shiroka... për të vazhduar tek Fishta, Konica, Noli, Migjeni... e deri në kohën tonë, duke u kthyer ai pishtarë në flakadan të përhershëm që tashmë nuk ka forcë në botë që mund ta shuaj fuqinë e zjarrit të tij...

            Dua ta falënderoj nga zemra mikun tim dhe poetin e mirënjohur, ADEM ZAPLLUZHA, që me përkushtim të jashtëzakonshëm, vizitorëve të kësaj faqeje, por edhe më gjerë, do t’ua prezantoj disa nga poetët më të njohur të kohës sonë, e me këtë, do e plotësoj e pasuroj edhe mozaikun e mrekullueshëm të letërsisë shqiptare.

(www.sa-kra.ch)

       Përgatiti: Adem ZAPLLUZHA

ANTOLOGJI E POEZISË MODERNE SHQIPE

MILTIADH DAVIDHI

            Hyrje

           Miltiadh Davidhi ka lindur në Krutje të Lushnjës në 12 shtator 1955. Pasi mbaron shkollën fillore dhe të mesmen në vendlindje, Krutje të Lushnjës, vazhdon studimet për mjekësi veterinare dhe diplomohet ne 1980-ën. Aktualisht jeton në Çermë si dhe në Salerno e në Modena tek fëmijët. Poezitë e para i botoi në gazetën lokale “Shkëndija” kur ishte vetëm 18 vjeç. Është autor i këtyre librave:

            Poezi

             -“Parajsa Danteske përballë Ezopit plak”, 2001,Shtëpia Botuese Afërdita.

            -“Ujëvara hëne”,2008, Toena. (Parathënia e këtij libri është botuar, në gazetën Iliria në Amerikë).

            -“I njëjti zë njeriu”, 2011, Uegen.

            - “Globi mbi fije bari”, Shtëpia Botuese ’’ADA’’, Tiranë 2014.

            Prozë

            - “Bregu i ferrparajsës”, Roman, 2010, ’’Ada’’,

            -“Nyja e vdekjes”, Novelë, 2014, ’’ADA’’.

            Fabula

            -’’Rosa që bleu tapet’’, 1996, Toena.

            -’’Fabula të reja’’, Shtëpia Botuese Afërdita.

            -’’Mjekër dhia, mjekër cjapi, 2002, Toena.

            Ka të përfunduara dhe të gatshme për botim librin me tregime ’’DHËMBË GJARPRI’’ si dhe tre vëllime me poezi të botuara herë pas here në faqet e shtypit letrar dhe me prononcim të poetit Faslli Haliti, Visar Zhiti etj...

            Është përfshirë në antologjinë poetike ''Lotët e virgjër'' botuar nga Prof. dr. Fatmir Terziu dhe Agim Mato, ’’Në historinë e letërsisë shqipe për fëmijë e të rinj’’ shkruar nga Astrit Bishqemi, në antologjinë me tregime botuar nga shtëpia botuese ’’Ada’’ në 2009, në antologjinë poetike ’’ÇAMËRI ZEMRA IME’’ përgatitur nga Fatime Kulli e Kolec Traboini në 2014-ën, në të gjitha antologjitë e Shtëpisë Botuese MUZGU të botuara prej Mark Simonit gjatë vitit 2014, është botuar në të dyja Antologjitë për çlirimtarët e Kosovës kushtuar dëshmorëve Sejdi Krelani, Iliaz Kodra e Antigona Fazliu,si dhe në disa antologji të tjera poetike.

            Për të janë të shumtë shkrimtarët e kritikët e kohës që janë prononcuar duke shkruar si; Poeti Faslli Haliti, Prof.dr. Klara Kodra, poeti dhe shkrimtari disident Visar Zhiti, Prof. dr. Fatmir Terziu, kritiku e shkrimtari Fatmir Minguli, poeti,shkrimtari e kritiku Agron Shele, shkrimtarët Kozma Gjini, Hyqmet B Hasko. etj. Në konkursin e organizuar nga gazeta telegraf në vitin 2014, për cikle poetike të botuara në Suplementin Pena Shqiptare i është dhënë çmimi i lexuesit... Po kështu poezitë,tregimet,fabulat e fragmentet e romanit të tij, janë vlerësuar dhe vlerësohen çdo ditë nga shumë shkrimtarë e poetë të tjerë me emër e të rinj, nëpër faqet letrare që botohen prej gazetave e grupimeve letrare duke u prononcuar për të me super relativa.

BIRI IM

Kjo kohë,që për mua është fundi, për ty është fillimi,

Dhe tërë koha, është një lojë midis fundit e fillimit tim,

Dhe fillimit e fundit tënd.

Është një rrugë e palëvizshme, statike,ku udhëtojmë

Me kahe të kundërta, por, që gjithmonë takohemi

Në një pikë të saj.

Gjendjen shpirtërore se si takohemi

Nuk e mbaj mend mirë,

Ndoshta takohemi si dy trupa të ngurtë

Që janë në lëvizje të përjetshme,

A ndoshta si dy shpirtra të gjelbër,

Ku secili zbukuron e than degëzat e veta.

Gjithsesi ka shumë rëndësi që takohemi,

Se gjithmonë është e pranishme mundësia

Të mos ishim takuar kurrë.

Pak re të vdekura vërtiten në horizontin e qiellit

Pa u takuar, megjithëse janë të pranishme

Në të njëjtën kohë?

Por unë bleroj e thahem çdo ditë për vete e për ty

Dhe i rrit degët e rrënjët,që gjithmonë të krijohet

Mundësia për t’u takuar me ty

Në një pikë të caktuar të ditës,

Si grimcëz e ajërt e kohës,

Dhe për të lënë një gjurmë të padukshme.

S’mund ta jetoj kohën time pa u takuar me ty,

Sa që më është krijuar mendimi,

Se kam lindur për të takuar ty, pjesëzën e shpirti tim

Prej drite e ere.

S’më pëlqejnë ata që çirren e mburren,

Se kanë lënë nëpër rrugët e kohës

Gjurmë të mëdha,të bujshme e të dukshme.

Qesharake! Gjurmët tona janë gjithmonë

Të vdekshme,biri im,ashtu si dhe koha,

E cila na kalon e ajërt nëpër gjithë trupin,

Duke na i mbushur poret

Plot me dritë e freski mëngjesi të trëndafiltë

Siç është dhe gjaku ynë, e vrapon sërish

Nëpër peizazhe të tjera njerëzore.

Kushdo qoftë fundi im e fillimi yt,

Nuk ka shumë rëndësi. Vlerë ka vetëm që koha

Është e bukur dhe kështu siç është,

E ne duhet ta jetojmë si grimcëza drite,

Ajri,uji e pluhuri,

Të cilët krijojnë blerim e jete,

E pikërisht në atë kohë

Që për mua është fundi dhe për ty fillimi, biri im.

KËNGA E SHPIRTIT 

O shpirti im, këtu ka tradhti.

Ti më gënjen kur thua që,

Jam ende i ri,

Se i ri ke mbetur

Vetëm ti,vetëm ti,

I fshehur tek unë për mrekulli.

Pak e nga pak

Po shndërrohem

Në plak,oh, unë i mjeri plak.

Kur me hile ma bën

Keq s’të vjen aspak?!

Kur më shikon që tretem si re

Dhimbje ti s’ke?!

Dhe të strehova

Me kaq përkushtim

Në trupin tim!

Një ditë pa të keq

Do më braktisësh

Në ajër do shndërrohesh,

I mjeri ç’do heq!

E qiejve do mbetesh

I panjohur, anonim,

Ty që të ushqeva

Me shpresën time,

Ty që të rrita

Me gjakun tim!

Do më lesh si zgavër

Pa gëzim e hare,

Do kthehem në pluhur,

Do shndërrohem në dhe,

Pak dhimbje nuk ke ?!

Pak dhimbje nuk ke?!

BULKTHET

Më pëlqen të eci mbrëmjeve

Me zëra nate,

E këngë bulkthash.

Heshtja

S’mund të hesht

E të mbjellë shijen e vdekjes.

Kënga e bulkthave dëgjohet

Si një kor drite

Shkëputur nga zërat e universit,

E bulkthat e veckël

Sikur thonë:

-Ka jetë, ka jetë,

Dhe pse nata,errësira,heshtja,

Ka pushtuar gjithësinë!

THIKA

Thika i ngjan një rreze pabesie

E mprehur mirë në grinë e reve,
Herë e ngrohtë e herë e akullt
Kur e prek me dorën e sinqeritetit.

Drita është syri i prerë 
Në tehun e saj.

Parapëlqen më shumë natën

Të fshihet në këllëfin e errësirës,

E të bëj klithmën të heshtë.

Atëherë dhe hëna e yjet janë

Më të përgjumura,

E më të shkujdesura.

Një lule e brishtë e sapo vrarë

Është trupi i fundit i përgjakur,
Flakur pa mëshirë në guva resh,

E ferra të pashpirta.

Gjithmonë djeg si rrufe pas shpine

Dhe kurrë s’ke për ta besuar,
Se ajo godet me dorën e një miku.

Drita është syri i prerë 
Në tehun e saj.

MË JEPNI NJË ËNDËRR!

Më jepni një ëndërr,

Ku mund të vendos shpresën,

Besimin,

Të shikoj thellë e më thellë

Shpirtin e bukur në sytë e një zogu

E në fijen e barit,

Një ëndërr të gjallë me trup,kokë

Dhe gjymtyrë,

Që ecën drejt dashurisë,

E jo, drejt urrejtjes.

Me sy, flokë e buzë,që mund të puthin

Sinqerisht e pa u shtirur!

Më jepni një ëndërr të gjallë,

Se më shkoj jeta duke qarë

Mbi arkivole vetëtimash e resh,

Me ëndrra të parealizuara,

Të vdekura,

Veshur me kostum të zi nate

E me sytë plot me lot.

Shpirti m’u bë fantazmë e s’më ndahet

Duke më ndjekur nga pas!

Më lutet t’i besoj

Zërit prej fantazme,duke më thënë se,

Dhe unë një ditë prej dite

Do jem fantazmë

E frikshme për t’u parë,

Një trëndafil me petalet në zi.

Më jepni një ëndërr që të jem njeri!