Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

HASAN QYQALLA

          Një ndër krijimtaritë më të lëvruara të letërsisë shqiptare, është edhe POEZIA. Gjini e letërsisë ku bota e brendshme, ndjenjat më sublime, frymëzimi hyjnor...  shprehen përmes shkronjave të cilat krijojnë vargje... vargjet, pastaj, shpalosin mendime, mendimet krijojnë energji, energjia ndez dritat e dijës, rrezet e artë të së cilës i japin ngrohtësi zemrës, mendjes dhe shpirtit, e me këtë, edhe kuptim dhuratës më të shtrenjtë, vetë  jetës.

            Që nga Lekë Matrënga e Pjetër Budi, kjo energji nuk u ndalë asnjëherë së hedhuri farën e dijës, duke e kultivuar atë me dashurinë më të çiltër në shpirtin e pastër e fisnik të popullit shqiptarë. Duke i mposhtur të gjitha sfidat e kohës, kjo frymë e shpirtit të popullit, xixat e saja të arta, si një pishtar i shpresës, u bartën gojë më gojë, mendje më mendje, zemër më zemër... brez pas brezi... nga kokat më të ndritura të kombit si: Naimi, Çajupi, Mjeda, Asdreni, Shiroka... për të vazhduar tek Fishta, Konica, Noli, Migjeni... e deri në kohën tonë, duke u kthyer ai pishtarë në flakadan të përhershëm që tashmë nuk ka forcë në botë që mund ta shuaj fuqinë e zjarrit të tij...

            Dua ta falënderoj nga zemra mikun tim dhe poetin e mirënjohur, ADEM ZAPLLUZHA, që me përkushtim të jashtëzakonshëm, vizitorëve të kësaj faqeje, por edhe më gjerë, do t’ua prezantoj disa nga poetët më të njohur të kohës sonë, e me këtë, do e plotësoj e pasuroj edhe mozaikun e mrekullueshëm të letërsisë shqiptare.

(www.sa-kra.ch)

       Përgatiti: Adem ZAPLLUZHA

ANTOLOGJI E POEZISË MODERNE SHQIPE

HASAN QYQALLA

            Hyrje

            Hasan Qyqalla u lind më 8 janar 1961 në Bardh, Komuna e Fushë Kosovës. Shkollën fillore e mbaroi në vendlindje, të mesmen në Prishtinë, ndërsa studimet universitare, për Letërsi dhe Gjuhë Shqipe, kreu në Fakultetin e Filologjisë në Prishtinë.

            Poezinë filloi ta shkruaj që në bankat e shkollës fillore, më 1976, kur botoi poezinë e parë në revistën „Shëndeti“, ku hapi rrugë bashkëpunimi të vazhdueshëm me të gjitha revistat e gazetat letrare në Kosovë e më gjerë. H. Qyqalla është i pranishëm edhe në medien audiovizive si Radio Prishtina, TV Prishtina, etj. , njëherit ka qenë edhe themelues e Kryetar i Klubit Letrar “Naim Frashëri” të Bardhit, anëtarë i Klubit Letrar „Lulëkuqet“ e KEK-ut në Obiliq, anëtarë i Klubit Letrar të Fushë Kosovës, Fakultetit Filolozofikë në Prishtinë, etj.

            Nga viti 1993 jeton dhe vepron në Brol, afër Bonit në Gjermani. Është anëtar i Lidhjes së Shkrimtarëve të Kosovës, anëtarë (prej Themelimit, 2006) dhe Kryetar i Lidhjes së Shkrimtarëve, Artistëve e Krijuesve Shqiptar në Gjermani (qershor 2012-dhjetor 2013), ideator dhe bashkëthemelues i Lidhjes së Krijuesve Shqiptarë në Mërgatë, ku në Kuvendin themelues (më 23 e 24 nëntor 2013, në Koblenz të Gjermanisë), zgjidhet Kryetari i parë i Lidhjes së Krijuesve Shqiptarë në Mërgatë.

            Fitues i disa konkurseve e festivaleve poetike, si në Malishevë, Çmimi i parë me rastin e Ditës së Dëshmorëve dhe Ditës së Çlirimit të këtij Qyteti, 2009; Çmimi i dytë “Azem SHKRELI” në Konkursin letrar për librin e vitit 2012; Çmimi i Diasporës në Festivalin e poezisë në Podujevë, 2014,  pastaj  bartës i shumë Mirënjohjeve e Dekoratave.

            Ka botuar këto libra:

            “Dua të vdes shqip”, “SPEKTRI”, Prishtinë 2004 (ribotim 2011);

            “Robi i lirisë”, “MËRGIMI A&B”, Biblioteka “Salloni Poetik”, Tiranë-Prishtinë- Gjenevë 2007

             “Prekja e ëndrrës”, Shtëpia botuese “Globur R”, Tiranë 2009;

            “Arkeologji e shpirtit”, Shtëpia botuese “Shkëndija”, Biblioteka “Shkreli” – Prishtinë 2010;

            “Meshari modern”, Shtëpia botuese “ADA”,Tiranë 2011;

            Albumin poetik “Trinomi i lirisë”(me N. Lulaj), Shtëpia botuese “Jeta e Re”, Biblioteka “Poezi”, Prishtinë 2012;

            “Buzëqeshje e trishtë”, Shtëpia botuese “ADA”, Tiranë 2013.

            Autor i Antologjisë “Një shekull dritë” (100 poetë, 100 poezi), Shtëpia botuese “ADA”, Tiranë 2012;

            Përmbledhjen me poezi nga krijuesit e botës mërgimtare “Promenadë Mërgimtare” , botues LKSHM, Prishtinë - Koblenz 2014, dhe

            “Shpirti i fjalës” , Shtëpia botuese “EDLORA”, Tiranë 2015

KUJTES …

Ju besoja syve me ngjyrën e diellt

besoja diebën që m’zuri fare befas!?

Besoja shkëndijat nga imazh’ i kristaltë

Buzëqeshjen e motit ngulfat në maraz.

Besoja dhe yjet kur loznin gjithë magji

Besoja dhe retë ku strehonim në palë

Dëgjoja pëshpërimën skenar pa regji

Besoja psherëtimën buzëdridhur n’ vaj.

N’mesnatë e besoja dhe ditën me rreze

N’mesditë e besoja dhe natën me hënë

Nga mall’ i zhuritur lëvarem n’kujtesë

... e drama shekspiriane që ngeli peng.

...apo do truajnë motet bekimin e kot

Kënga zverdhon  n’pentagramin e ngrirë

Do shuaj kujtesën në kupën me lot

Zgjohem me imazhin agut pagdhirë...!

DHIAT… !“

Nuk di pse rrjedhë loti ditën me Diell
Me Hënën fjalos kokëvarë tek parmaku
Mbyllë me shtat kyçe kalëron në dell
Nat’ e zbrazët ç’prafullon zjarr oxhaku.

Heshtë kur flet apo flet me heshtjen tej
Kurrë mos vdis me fjalën e pathënë
Dhe krojet e lotëve të kthehen në liqej
Ters i Pojanit sa nata-dita pengzënë…!

Sodit copëplagën mesnatën Hije trishtë
N’vrushkull lotësh nxjerr helm gjarpri
Eh… pse truan motin për çastin e brishtë
„Dhiat’ e vjetër“, gjoksnjom mërgimtari…!

NJOHJA ME ELIN NGA ÇAMËRIA

Jam molisur nga udhëtimet e gjata,
N'pritje t'këngës Çamëria shurdhër fle
Unë thyej kufi shtetesh e futem n'atllase
Më thuaj ku të lashë? Të pyes ku më le?

Me vizën e kuqe n'indeksin e kaftë
Për disa muaj do çmallemi në valë
Ty çame e njomë vesa mos te raftë
Shqip kur më pyete:_"Si të thonë,or djalë?"

Unë emër Orienti, ti paksa Helenase
Gjurmonim rrënjët në buzë të detit,
-Jam deg'e degdisur,-the,-s'jam Kretase
-Shikim' i parë si goditje e tërmetit!

Tok takuam Nolin ne teatrin antik
Dramë arvanitase luante çuditërisht
Loti i vakët mbi faqe të rrëshqet
Kodi i gjakut tuaj foli arbërisht.

-Ç’ke zemër të pyeta me qetësi
-Duke ndjerë tënden zbrazëtirë-hon
-Fjala zemër, si në shqip u gjegje
-N'asnjë gjuhë BESA nuk tingëllon!

U njohëm që të vuajmë,apo kush na ndau?
Ti ngele në ishull,unë kthyer n'atdhe
U dogjën dhe letrat,syri shqip qau
S'më kujtohet ku të lashë? e di ku më le!?

Në fillim të kthimit e mora disi lehtë
Madje s'thosha dot as fjalën "dashuri"
Por tërësisht i qullur nga stuhia jote
Thellë në zemrën time po ndjeje mërdhi!

Mbaje premtimin me forcën e dëlirësisë
Letrat e malluara si rërë e zhuritur
Ruaje emrin tënd Eli e Çamërisë
E yllta ime arbëreshë gjakshprishur!

Nëse më pret diku, pse këtë s'ma the
Nuk di që të lashë,nuk di që më le
Nëse më lexon, të lus për një Ftesë
Çamërisht më fto kurrë të mos vdes.

Atje do të vij prapë në një ditë gushti
Trageti i fundit do më sjellë në Kretë
Të të gjej gjurmët në hirin nga prushi
Apo vetmin të zgjoj në plazhin e shkret.

DO KTHEHEM PËRSËRI

Në majat e bjeshkëve

Në fushat e blerta

Në çdo konak

… dhe në rrugë

Gdhendim emrin Kosovë

Kryedashurinë tonë

As veriu kur fërfëllinë

Germat e emrit s’i luan dot

Në rrapet e lashtë çdo germë ka rrënjët

Në shqotat e kohërave qëndruam fort.

Fëmijë a plak

N’Atdhe a mërgim

Në varr, a gjallë

Japim kumtin krenarë:

“Jam SHQIPTAR!”.

Nuk tretet etnia

Boshti i gjuhës

Gjaku i Jasharajve

Derdh shqip

Ligjëroj arbërisht

Dasmë me Flamur

Lehonën e bartëm mbi supe

Me gjoksin e zbërthyer.

Në çdo vend ku qëndruam

Pas shtegtimit biblik për një strehë liri

Si ritual-lutje para prekjes së bukës:

“Kosovë do kthehem përsëri”.

Vitet kalojnë shpejt

Unë mërgimtari i huaj-busull e mbetur

Një biletë kthimi si hajmali në xhep

Si fëmija – Nënën, Kosovë kam për të rigjetur!

KOSOVË, FJALA IME E FUNDIT

Të takoj në botën e Dreqit

Me samar të thyer

Flladit të mëngjesit

Ku mrizon Zanë e Malit

Kosovë: Histori n’labirinth

Peng i dashurisë       

Gaz i fëmijërisë

Psherëtimë e nusërisë

Ofsham e burrërisë

Kosovë, fjala ime e fundit

Kosovë, Fjalë e bekuar

Burim i pashuar

Kullë, tirq e plis

Kronik e shkruar në fis

Kosovë, ftesa e unit

Kosovë…

Fjala ime e fundit!

MOS …

Mos më thaj sonte lotin e njomë

Ka mall Kosove

Mos ma ndal këngën e re

Ka etje Kosove

Mos më sulmo ëndrrat e natës

Kanë ngjyrë Kosove

Mos më lëndo samarin e shpirtit

Me të bartë Kosovën

Mos më vrit me maskë në lak

Shkel gjakun, vret Kosovën…!

VDEKJA KRENARE

-Familjes Jasharaj-

U përkula para Teje: t’më dëftosh Ti, o Trim

U gjunjëzova para syve: t’thellë sa deti I Arbërit

U përshëndetëm pa zë: për Nder të fisit tim

U ndamë në heshtje: unë n’udhën e mërgimtarit.

Shqiponjë në këngë Kosove

Gjergj epokal i trungut të ri

Baladë shekulli hyre prore

Kandil kombi i brezit të ri…

Fryj një çast puhi marsi: flladit qerpikun e atdhetarit

Ndal rënkimin lum Prekazi: flakadan përtej malit

Zjarr, o trim nga trimëritë: Kosovë djep i Shqiptarit

„Ndal!“ – i the dhunës barbare mbi bijtë e Arbërit.

Kur këndohen këngë Lirie

Sjell voglushët çdo shkurt e mars

Të takoj në tel poezie

Dritë, legjendë,…histori në laps…!

PREKJA E ËNDRRËS

Sot nuk kërkoj aromë lulesh
As lakmoj retë qiellore
As kërkoj ndihmë shenjtërish

Sot le të mos vijnë yjet
As rrezet e hënës
Se s'bie më terr në Kosovë
 

PREKËM  ËNDRRËN!

Sot Kosovë e Pavarur
Është vet dielli i rilindur
Dhe unë shtetasi i saj Shqiptar

PAVARËSI E KOSOVËS
Prekja e ëndrrës së brezave
Qarkullim i gjakut tim në deje...
 

TA BËJMË SHQIPËRINË ...

Atje ku bebzë e Tokës buron gjak

Atje ku Bes’ e Flamur n’arkë, n’miqësi

Atje ku n’bisht ngreh kokë bajlozi plak

Krenarisht ajo Tokë quhet Shqipëri...

Atje ku janë ndërtuar kullat Dardane

Bajraqet ngritur lart në atë Troll

Loja e fëmijëve në gjuhë Ilirjane

Atje, ajo Tokë quhet Kosovë...

Atje ku fushëmejdanet kundërmojnë barot

Ku “Kali i Trojës” merr turr e vrap

Ku loket përkundin djepat me këngë e lot

Ajo palcë Tok’ e bekuar, Kosovë quhet prap...

Atje ku ëmbël përkdhelen valët e detit

Ku Nora e Kelmendit shkroi  “parahistori”

Atje ku Oso Kuka n’krye t’arbanasëve të kepit

Derdhi gjakun shqip vetëm për Abëri...

Atje ku flasim, qajmë e qeshim edhe sot

Ku u mbajt kongresi n’zemër të Manastirit

Bilbilat e kombit n’akord me gaz e lot

N’Abetare të shkruhet kjo Tokë është ILIRI...

Atje ku vampirët sot luajnë lojën e djallit

Sofrat janë shtruar me bukë, krip e zemër

Është këngë e plumb roje majë lisit të malit

Luginë e Shqiponjave ju thonë për emër...

Atje ku edhe sot pallen bijtë e Helen – usit

Edhe ai Dhe është i shqipeve Çamëri

Për ne tash po vie (ndoshta) treni i fundit

Unik në një Truall, ta bëjmë Shqipërin – SHQIPËRI.