Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

ENGJËLL I. BERISHA

          Një ndër krijimtaritë më të lëvruara të letërsisë shqiptare, është edhe POEZIA. Gjini e letërsisë ku bota e brendshme, ndjenjat më sublime, frymëzimi hyjnor...  shprehen përmes shkronjave të cilat krijojnë vargje... vargjet, pastaj, shpalosin mendime, mendimet krijojnë energji, energjia ndez dritat e dijës, rrezet e artë të së cilës i japin ngrohtësi zemrës, mendjes dhe shpirtit, e me këtë, edhe kuptim dhuratës më të shtrenjtë, vetë  jetës.

            Që nga Lekë Matrënga e Pjetër Budi, kjo energji nuk u ndalë asnjëherë së hedhuri farën e dijës, duke e kultivuar atë me dashurinë më të çiltër në shpirtin e pastër e fisnik të popullit shqiptarë. Duke i mposhtur të gjitha sfidat e kohës, kjo frymë e shpirtit të popullit, xixat e saja të arta, si një pishtar i shpresës, u bartën gojë më gojë, mendje më mendje, zemër më zemër... brez pas brezi... nga kokat më të ndritura të kombit si: Naimi, Çajupi, Mjeda, Asdreni, Shiroka... për të vazhduar tek Fishta, Konica, Noli, Migjeni... e deri në kohën tonë, duke u kthyer ai pishtarë në flakadan të përhershëm që tashmë nuk ka forcë në botë që mund ta shuaj fuqinë e zjarrit të tij...

            Dua ta falënderoj nga zemra mikun tim dhe poetin e mirënjohur, ADEM ZAPLLUZHA, që me përkushtim të jashtëzakonshëm, vizitorëve të kësaj faqeje, por edhe më gjerë, do t’ua prezantoj disa nga poetët më të njohur të kohës sonë, e me këtë, do e plotësoj e pasuroj edhe mozaikun e mrekullueshëm të letërsisë shqiptare.

(www.sa-kra.ch)

       Përgatiti: Adem ZAPLLUZHA

ANTOLOGJI E POEZISË MODERNE SHQIPE

ENGJËLL I. BERISHA

            Hyrje

          Mr. sc. bibl. Engjëll I. Berisha është i lindur më 17 qershor 1962 në Korenicë të Gjakovës. Gjatë studimeve në Gjuhë dhe letërsi shqipe në Prishtinë boton në periodikun letrar prej viteve 1985 e më tutje.

            Me librin e parë del në vitin 1989 duke vazhduar pastaj edhe me disa përmbledhje poezish.

            Në vitin 1993 themeloi revistën letrare “Gazeta letrare” duke qenë dhe kryeredaktor i saj.

            Gati në të gjitha gazetat e botuara në Kosovë ka bashkëpunuar në faqet e kulturës, ndërsa gjatë viteve 1995-1999, ka punuar si gazetarë në të përditshmen “Bota sot” dhe të përjavshmen “Eurozëri”

            Shpërblimet

            Në vitin 1997 në takimet tradicionale të Gjeçovit fiton shpërblimin e vitit për poezinë më të mirë. Në vitin 2002, fiton çmimin e Mitingut të poezisë për librin më të mirë me poezi “Çati eshtrash”.

            Në dhjetor 2006 nga Art-Club Laç Shqipëri, fiton  çmimin  letrar “Serembe” për poezi me librin “Rikrijimi iu librit”. Përfshihet në antologjinë “I kujt je Atdhe” përpiluar nga Ali Podrimja.

            Themelon dhe është kryeredaktor  i gazetës për të zhdukur “27 prilli”.

            Prej vitit 2005-2010 është kryetar i Klubit letrar “Gjon Nikollë Kazazi” Gjakovë.

            Punon dhe drejton Bibliotekën Publike “Ibrahim Rugova” në Gjakovë prej vitit 2000.

            Është redaktor dhe recensent i disa përmbledhjeve poetike, prozës dhe romanit.

            Botime ndërkombëtare:

            “Havv Much Times for an age” poezi të përkthyera në gjuhë angleze. USA, Botoi “LULU”. Shtetet e Bashkuara të Amerikës, viti 2010.

            Botohet në Antologjinë  e Poetëve Botëror “World Poetry”. Yearbook 2013. 211 Poets 93 Countries And Areas ("Poetët Botëror" 211 poetë nga 93 Shtete dhe Regjione). Duke përfaqësuar Kosovën.

            Poetas del Mundo, antologji, Spanjë, 2011.

            Magjistratura

            Vazhdoi studimet  postdiplomike në Universitetin e Zarës në Kroaci, ku mori titullin magjistër i bibliotekarisë, në vitin 2009.

            Bibliografia e autorit:

            “Dita me hënë e me nuse” poezi “Buzuku”. Prishtinë, 1991.

            “Avenytë e muzgut”, poezi, Agjencia e autorëve”. Prishtinë ,1994.

            “Diaspora shqiptare”, tregime “Pjetër Bogdani”, Has, 1993.

            “Gjarpri  në shishe”, poezi “Rozafa” , Prishtinë,2000.

            “Masakra e Mejës e Korenicës”, publicistikë, “Gjon Nikollë Kazazi”, Gjakovë.

            “Çati eshtrash”, poezi, “Rozafa”. Prishtinë ,2003.

            “Kujtesë e dehur”, poezi “Rozafa”. Prishtinë,2003.

            “Dyert e qiellit”, rrëfenja-publicistikë, “Rozafa”. Prishtinë ,2005.

            “Rikrijimi i librit”, përmbledhje të opusit. Klubi letrar “Gj. N. Kazazi”. Gjakovë 2006.

            “Roli edukativ i bibliotekave shkollore dhe publike në Kosovë”, Botues: Biblioteka “Ibrahim Rugova”, Gjakovë, 2011.

            “ Havv Much Times for an age” poezi të përkthyera në gjuhë angleze. USA, Botoi “LULU”. Shtetet e Bashkuara të Amerikës, viti 2010.

             “Martirët e Korenicës”, Monografi. Botoi, Klubi letrar “Gjon N. Kazazi”. 2013,Gjakovë.

KOHA E GJUMIT

Kur të fiket drita

me gishtin e verdhë

në dhomën time terri

të ther

me thikat e gjumit

Të ishte natë e kthjellët

do të shihja tek ecën nëpër shtëpi

e do ta gjeja copën e qiririt

e do ta lexoja librin

optimist

Deri në ag

shtrati do të më bëhet arkivol

e kur të bjerë rrezja e parë pingule

plot lule

do të më buzëqeshin në vazon

e dritares që ka sy

Është kohë gjumi

po u ktheva në krah a u rrotullova

nga frika që kushton lirë

dimri që mori me diell

m’i nxjerr djersë trupit

se këmbë nuk shkohet kjo kohë

këmbë bëhet gjumi

KOHA E ZGJIMIT

Merimanga e smeraldit

vë në vetullën time rrjetë

syrin ma sheh piktura e Mulliqit

e trupin e harroj diku larg

Përsëri më këmbë

herë djathtas herë majtas oborrit

rruga e gjatë

në kurth

Edhe dielli edhe dita edhe drita

s’janë tjetër pos ngjyrë

që derdhet në pëlhurën

në këtë letër ku do të shkruhet

kjo poezi

Duke dalë nga nata me shtratin

me petka të gjumit

me ëndrrën

përbirohemi nëpër rrezen e argjendtë

si nëpër një unazë

E zgjohem

KOHA E KËNDIMIT

Gjeli

si qen e kafshon hënën

piktura në ballinën e librit

ma shkel syrin djallëzisht

posa të kthen nga udha

tërë kohën do të lexoj poezi

Do ta kaloj kohën e pushimit me ty

derisa të lodhesh

në fundin tënd të mbërrij

Bota

nuk përshkruhet për një çast

rrugë e gjatë një mijë vjet

prandaj

si do të kthehem nga ky fund im

Me këmbët e tua herët

mbërrin kudo

KOHA IME

Në periferi

shtëpi e vogël në rrugën me emër heroi

sa herë i futem në gji

rrugën deri aty ma tregojnë yjet

ditën një libër me fener në ballinë

Koha ime ujë ajër e dhe’

më rrit mua të njomë

në dramën e jetës së aktruar në skenë

Në kohën time është shkruar

ky libër

është ngritur kjo përmendore

ka lindur ky fëmijë

ka rënë zilja herët

KOHA E BLERTË

Një ditë çeli lulja në vazo

se më gjelbëroi pamjen

nga dritarja ku shihet rruga

nëpër të cilën vjen fëmija im

Se nuk kam thashë punë tjetër

pos edhe ty për çdo mëngjes

të të ujit me ujë të ëmbël

me ujë të shenjtë

Dhe kur çeli sythë lulja në dritare

i thashë ç’vlen kur këmbë nuk ke

të vish pas meje e bukur

rrugëve nga marrin çatitë

U lodh

dhe me natë zgjohet me shumë lulëza

nëpër dejtë e të cilëve

uji bëhet i blertë

PADRONI I VERDHË

Erdhi dhe ma veshi shpirtin

me muret prej baltës. Qëndrova frymë

dhe Zoti tha: tetë herë mësoje grafin

lexo në lëkurën tënde tatuazh-testamentin

çka t’është shkruar të hash ti

s’e ha dot bisha

Padroni i verdhë

tetë herë nga limfa e zezë

me farkë e zjarr latoi racën pa fis

Dola në Dritaren Perëndimore i Ri

të më shihej koka nga larg

nga ata që më marrin n’shënjestër

POETËT DHE VDEKJA NUK TAKOHEN

(Ali Podrimjës)

Takova shpirtin tënd në Lodeven poetike

e bëra pakëz udhë ta shihja ku e kishe lënë frymën

u lajthita për një çast

se ç’ rëndësi kishte për poetin ku e zë nata

kah i vijnë engjëjt ta lartësojnë shpirtin

Poetët dhe vdekja nuk bëjnë bashkë.

Më identifikuan me emrin  tënd Ali Podrimja

vargu yt kishte marrë banim të përhershëm

u strehova në atë mburojë ku flinte qetë poezia

në derën e saj një emblemë me pamjen tënde

e gozhduar më thoshte si dikur “bëje poezinë jetike”

se trupi shkundet e nuk i mbetët as qiellit as diellit

Poetët dhe vdekja nuk takohen asnjëherë.

Frymë  alipodrimjeje në shkollën poetike

kah do që të shkosh nga një adresë me emrin e tij

kush e matë  atdheun me shpirtin mekanik

e shikon me sytë e argusit

vdekja i bëhet fjalë e fundit.