SA PĖR NJĖ LLAF
Njė Drenicas, burrė i mirė e i urtė se tė
duash, por qė e kishte gjetur e zeza dhe kishte mbetur vejan, pra i kishte
vdekur e shoqja. Ai nė fakt nuk ishte edhe aq nė moshė, kaloi njė kohė bukur
e gjatė, dhe ai nuk po martohej. Pas disa kohe, nė konak i shkojnė tre shokė
dhe nė bisedė e sipėr njėri prej tyre po e pyet: Pse mor burrė nuk u martove
deri tash, ēka je duke pritur? Ti nuk je edhe aq i vjetėr...
Po e shoh edhe unė mor burra se nuk bėnė pa u
martua, - po u thotė ai shokėve. Me ua thėnė tė vėrtetėn, jo edhe aq sa pėr
ato punėt tjera, por me pas dikė more burra e me ndėrrua ndonjė llaf goje,
se kam mbetur fillikat i vetėm tėrė ditėn e ditės e nuk po kam me kė ta bėj
njė llaf goje...
- Njėri nga ata shokėt qė ishte mė shakaxhiu,
po i thotė Drenicasit: Nėse na e jap besėn qė nuk hyn ma thellė, sa pėr
najė llaf goje, na po ti sjellim gratė tona me radhė!...
DHĖNDRI GRYKĖS
Kishte shkuar njė dhėndėr tek miku i vet. Vjen
dreka e miku ja kthen bukėn. Dhėndri kishte qenė grykės i madh. Atė ditė i
kishin pas disa lloje gjellrash. Vjehrra ju shėrbejke e rrike gjithė kohėn
nė kėmbė. Dhėndri pėr secilėn gjellė qė e qitnin nė sofėr, thoshte: Qeky ma
ka mytė babėn e tju lėshojke e ta hante gjysmėn e gjellės. Kur e qitėn sė
fundi hallvėn, dhėndri i tha:
-Burra, nė paēit qef mi ditė, bash qekjo ma ka
mytė babėn, e skam si e lshoj! -e nisi tė ha ngutshėm nė tė.
-Valla po mdhimesh, more dhandėr, -ia priti
vjehrra -se tu paska ēkepė gjaku i babės e spo ditke ku me lypė ma
pėrpara.
A PASKA NAJ TKEQE MJALTA?
Ferat Isufi i Runikut shkon nė njė gazmend nė
Suhogėrllė. Pasi rraset mjaltė, kishte pas thėnė:
-Qet tmirė e ka mjalta si lahet kollaj, pej
luge e pej kalanice.
Aty qėllon edhe Shaban Beja dhe i thotė:
-pse, a paska edhe naj tkeqe mjalta a?
UNĖ PO E THEJ QAFĖN NBOSTAN
Njė zot shtėpie ua ndante punėt meshkujve tė
shtėpisė nė mėngjes. Gjithnjė punėt mė tė lehta i ndante pėr vete. Njė ditė
po u thotė:
-Ti ke me shkue me berre, ti shko nmulli, ju dy
shkoni nė arė e unė po shkoj e po e thej qafėn nbostan.
SKANKA TI ME SHKUEN NMAL
Njė katundarė shkon nė shtėpi tė Azem Bejtes dhe
e gjen aty vetėm nėnėn e tij. I lyp pak bukė.
-Bima do bukė se jam nisė me shkue nmal me
Azemin.
Plaka ia pruri njė gjysmė buke, pak djathė dhe njė sahan me
qumėsht. U ulė e filloi tė haj, dhe e hėngri krejt atė bukė, atė djathė e
atė qumėsht.
Kur u ngritė, po i thotė nėna e Azemit:
- Uh, loke, tbaftė mirė. Po ti shko tu shpija
jote e mos shko nmal, se Azemi jem, me qita bukė qi hangre ti, gajshtė ditė
qindron nė mal.
NĖ
ARKIVOL BRENDA!
Diku nė anė tė Deēanit, dy veta shkojnė pėr tė
marrė pjesė nė njė ceremoni varrimi. Tė vdekurin e kishin vu nė arkivol, dhe
kishte ardhur koha qė ta pėrcillnin pėr tek varrezat.
Tani kur kortezhi ishte gati tė nisej, dy veta
ishin rrokur mes vete! Secili mbronte qėndrimin e tij, duke i thėnė shoqi-
shoqit se duhet ecur para , apo prapa arkivolit?! Ata vendosen me shkua dhe
me e pyetur hoxhėn, pasi qė ishte krijuar shamatė aty.
-
Hoxha duke i njohur tė dy qė nuk ishin tamam nė terezi, po ju thotė:
- Pasha zotin ju mor burra ma mirė ka qenė sikur tė ishit
nė arkivol brenda qe tė dy, por ja qe zoti kėtė tjetrin e ka marrė
gabimisht, e ju ndash ecni para e ndash mbrapa arkivolit!
A SI KENI DY VEGSHA?
Njėrit i erdhi mysafirė njė jaran i madh. E
kishte ndėr mend me i bė muhabet e po ja pyet qefin:
-A don me tshti mish e lakna a mish e pasul pėr
darkė?
- Pse, jaran, a si keni dy vegsha a?
PO
DIGJET DIĒKA
Nė odė tė Zekė Qubrelit, ia kishin mėsyrė nja
7-8 burra tė Mehajve tė Prekazit, tė cilėt me Zekė Qubrelin ishin miq tė
vjetėr.
Pas darke, tia krisen muhabetit, natė dimri,
muhabet, ēaj e duhan deri nė mėngjes, duke pre e duke vra armiq tėrė natėn e
gjatė...
Dikur u sos edhe duhani dhe Zeka ua nxori pėr
para njė kile duhan tė grirė. Kėta iu hodhėn dhe nga mėngjesi e sosėn edhe
ata. Pas pak kohe, njėri po thotė:
- More burra, po mė duket se po vjen njė erė,
si nė tė djegur, pra sikur po digjet diēka?
- Mos u shqetėsoni burra, mos u shqetėsoni se
nuk ka ēka digjet tjetėr gjė ma, veē duhanit tim qė u djeg e u bė shpuzė pėr
tre sahat- ua ktheu Zeka.
PO DO ME MYTĖ DUHANI...
Njėri prej Krasmirofcit po i thotė Hajdar
Kozhicės:
-Hajdar, po do me mmytė duhani, se pi pi fort
edhe ka nis me mzanė nfytė.
-Po le, bre dashamir, mos e pi ma kurrė!
-paē me lanė, po tutna si po mlanė ment!
-Valla, bre shoq, edhe qato men si dalin pej
marakut tduahnit, boll pak men janė.
MIRĖ SE TĖ PRURI ZOTI!
Njė Gjakovar, rastėsisht nė tregun e perimeve,
takon njė fshatar tė cilin nuk e kishte edhe fort nė qejf. Ishte gati
mbrėmje, dhe fshatari nuk po i ndahej. Kur shkuan afėr shtėpisė, Gjakovari
po i thotė: Natėn e mirė se unė eca, - u fut brenda dhe ia dha krahun derės.
Fshatari po i thotė qe besa edhe unė mbas teje, po hape derėn. Ai shtyje
derėn nga brenda, ky shtyj nga jashtė deri sa u lodhen! Dikur Gjakovari e
hapi derėn, dhe po i thotė:
- O mirė se tė pruri zoti he burrė!
- Jo qe besa, erdha vet me pikė tė zorit, se sa pėr zotin
ti ishe duke mė lėnė nė sokak...
QISAJ I THONĖ LANG E JO KAFE
Shkojnė Llausha te bajraktarėt e Hotit.
Hotjanėt, pėr ti provuar se ēfarė burrash janė, ju qesin kafe me krip. Kur
ua qojnė kafet me krip, ata pleqtė qė ishin ulur tek oxhaku, ja filluan e po
i pinė kafet me krip dhe nuk po bėnin zė.
Njė djalė i ri qė ishte ulur nė fund tė ēergės,
kur e moria kafen pėr ta pirė dhe kur e pa qė ishte me krip, tha:
-O mik, shko bima ni copė bukė ta ngjyjė se na
qisajna i thomė lang e jo kafe.
Kur i dėgjoi miku kėto fjalė qė i foli djali i
ri, u qua, e mori djalin dhe e uli nė krye tė oxhakut dhe i tha plakut qė
ishte ulur aty:
-Shtyju ma posht se sa ky vend pėr ty!
E
HĖNGĖR ZALLIN!
Banorėt e njė fshati, kishin vendosur pėr ta
shtruar rrugėn e tyre me njė gjatėsi prej rreth njė kilometėr, e cila i
lidhte me rrugėn e asfaltuar mė pas. Pėr kėtė, ata ia besuan punimet njė
fqinjit tė tyre, duke ia dhėnė atij tė gjitha mjetet pėr menaxhim- siē po i
thonė tani!
Si duket, ky fqinji i tyre ca nga lekėt i
kishte futur nė xhepin e vet, dhe pjesėn tjetėr i kishte shfrytėzuar pėr
rregullimin e rrugės, e qė nė mungesė lekėsh mė pastaj nuk e kishte kryer
tėrėsisht rrugėn! U hap fjala si era, njerėzit filluan e po i thonė se i
hėngėr lekėt e rrugės. Ky dikur u lodh e po iu thotė:
- Ikni mor burra se nuk u bė kiameti,
Ministria e komunikacionit, ka hėngėr asfaltin e krejt rrugės Mitrovicė
Pejė tė gjatė rreth 100 kilometra e nuk po u thotė kush gjė, e ju mė lodhėt
pėr njė gjysmė kilometėr rrugė zalli, qė ka sa tė duash nė lumenjtė tanė!
E KAM NI XHEZVE MASLLAHAT
Njė tė barilevsit i shkoi njė mysafir. Konakxhiu
shtini xhezven me kafe nė tagar, por u habit duke fol me mysafirin. Xhezvja
gufoi dhe u derdhė pak. Po i thotė ky mysafirit:
-E kam ni xhezve masllahat; kallxon kur tbahet
kafja.
-Rueju mos prit me tkallxue sdyti, se spaske
ēka qet ma nfilxhan! - i tha mysafiri.
QE DY DITĖ SPO JA DAJNĖ PIJES!
Ishte njė zotėri i pasur qė kishte vetėm njė
djalė. Djali i kishte pasur disa jarani tė cilėt i vijnė nė konak. E
shtron pėr tė pirė me ta nė kopsht gjithė ditėn. Nė mbrėmje prapė nė dhomė,
e tė nesėrmen prapė nė kopsht.
Kur ishin duke pirė kėta, rrogėtari i dėrgoi
lopėt pėr ujė dhe ju dha ujė lopėve. Del zotėria dhe takohet me rrogėtarin
qė ishte duke i kthyer lopėt dhe po e pyet:
-Ku i pate?
-U dhash ujė - tha rrogėtari.
-Kthej apet e jepju ujė!
-Paj spinė ma.
Zotėria prapė i thotė:
-Ktheji!
Djali qė ishte duke pirė me shokė, po i thotė
babės:
-A je nmen o babė? Kėto qetash kanė pi e spinė
ma!
Atėherė babai iu kthye i po i thotė djalit:
-Kto, tuj kanė lopė, masi kanė pi ni herė,
spinė ma, e ju, a spo ju vjen marre qi spo ja dani qe dy ditė pijes?
MĖ DENONCUAN
Njė qytetar i
Dardanės, po martonte djalin e vetėm, me kėtė rast ai kishte ftuar shumė miq
dhe kishte bėrė njė dasmė tė madhe. Tėrė natėn nuk u ndal pushka, si me pas
qenė Luftė!
Tė nesėrmen tė zotin e konakut e rrethuan KFORI
me tėrė arsenalin e vet, dhe ia morėn disa armė. Pasi ikėn ata tė KFOR-it,
po e pyesin fqinjėt:
-
Ētė ndodhi kėshtu mor fqinjė ynė?
-
Mė denoncoi dikush te policia e KFOR-it, si duket, dhe ata erdhėn e
mi morėn armėt!
- Jo, mor komshi, jo- po i thotė njėri prej tė
pranishmėve, ti denoncove vetėn tėnde. Po luftė ka qenė e lagja e juaj nuk
ia ka bėrė as edhe njė kapsollė bam! Kurse tani nė dasma, syneti, pėr vit tė
ri etj. Po doni me na plasur timpanet e veshėve, duke shtirė mė armė pa
ndalur.
DY
VLLAZNIT PIJANECA
Dy
vėllezėr tė Gjakovės ishin pijanecė dhe te dy pinin nė njė restorant. Vėllai
i madh njė ditė e piu njė gjysmė litėr raki dhe shkoi nė punė tė vetė. Pas
pak kohe, erdhi vėllai i vogėl dhe po e pyet kamerierin:
-A ke
vllau jem ktu?
-Po.
-A piu
hiē?
-E piu
i gjysmė kille.
-Qitma
ni killė, - tha vėllai i vogėl - se ai po do me na fikė, he zoti e marroftė!
|