Pėrparim HYSI
UNĖ ...
Unė jam si njė shelg i butė,
lotues,
Por jam dhe si njė lis qė rroj nė dėborė
Pra, jam pak si njė "rebus"
Qė deshifrohem me zor...
Jam si njė rrap qė pėrballoj
erėra,
Por jam dhe i brishtė si njė
dafinė
Nėse nė shpirtin tim bleron pranvera,
Nė dimėr me tufan kthehem, nė
mė shan kush Shqipėrinė.
PENGU
Ja dhe pengu i kujtimit seē mė
vjen prej njė ēasti
Erdh momenti i takimit: pėrqafimet, puthjet, gazi.
Dhe pastaj vijnė psherėtimat (paguaj "taksėn" e njė pengu)
Mė vėnė poshtė regėtimat, e njė ēasti qė mė meku.
KUR RIGONTE SHI
Rigon shi... Jo. Bie shi me
gjyma
Mend dhe qielli ra pėr tokė
Pėrmes shiut, ia bėmė prima
Atė ditė u puthėm tok.
Ēurgu i shiut na ka qullur
Kokė e kėmbė veē kullojmė
Nė mes shiut duke u puthur
Pyesin ata qė dashurojnė?!
As qė pyesnim, nė po lageshim
Po ne ishim valė tė nxehtė
As qė donim qė tė "ndaheshim"
Sillma t'hu atė moment!
KUR U NDAMĖ...
Kur u ndamė, thamė: -
Lamtumirė!
(Punėn e vetė tė shoh secili?!!!)
Mua mė griu "kollė e mirė"
Sa e ftohtė kjo ditė prilli!
Po kur thonė qė erdh pranvera
Se ėshtė prill dhe s'pritet mė!
Nuk besoj. Ta dish, moj Era!
Malli mbeti "film pa zė".
Mall qė lindi vetvetiu
Nuk njeh pragje e barriera
Nė jug tė moshės fryn "veriu"
Tė falmeinderit, o moj Era!
Tiranė, 10 prill 2015
Getniana ZAGORIDHA
SI TI KUPTOJ SYTĖ E TU
Si ti kuptoj sytė e tu?
Herė vėshtrimi i tyre
Tretet larg , shumė larg
Herė qėndrojnė mendueshėm
Mbi tė mitė, ashtu si pa kuptim
Pa shprehje, pa lexim.
Herė duken sikur kėrkojnė
Tė thonė diēka.
Po prapė vėshtrimi i tyre
Humbet nė largėsi.
Herė duken sikur
Pėrqafojnė njė mendim
Dhe befas zgjohen
Nga njė ėndėrr e largėt,
Kėrkojnė tė ndalen diku
Tė gjejnė njė miratim
Dhe prej njė ėndrre
Tė frikshme tė zgjohen
Ku vėshtrimet pa fjalė
Tė ngjallin veē mosbesim
Si ti kuptoj sytė e tu?
Njė mall, njė ėndėrrim
Apo thjesht njė premtim
Mė thuaj tė lutem!
Si ti kuptoj sytė e tu?
SI?
Errėsirė kudo hodhi zemėrimi!
PENDIMI
Tė kėrkova dikur qė ėndrrat e
mia
Tė mos i braktisje.
Mė premtove!
Tė kėrkova dikur qė puthjet
tona
Tė bėheshin flijim tė
emociomeve.
Mė qortove!
Tė kėrkova dikur ...
Ah, shumė tė kam kėrkua
Por mė shumė qenkam gabuar!
NJĖ YLL QĖ NDRICON
Po ndrin njė yll para syve tė
mi
Ėshtė njė yll i zjarrtė qė
rrezaton.
Ta shoh
Kam frikė se mė verbon.
Ti afrohem
Kam frikė se mė djeg.
Ti largohem
Kam frikė se e humbas
Mė mirė si pishtar i pashuar
Ti yll ndri para syve tė mi
Qė zemra jam e ndrydhur
Nė errėsirė kurrė mos tė rri.
Ndriēoma ti pra rrugėn, o yll
nė vetmi.
Njė yll qė ndriēon e zemrėn ma
gufon,
Yll i zemrės sime ti do tė jesh
gjithmonė.
Xhevahir CIRONGU
VARGU I POETIT TU BĖ KURORĖ
(Heroinės Antigona Fazliu)
Antigonė motėr, nur si drita e
hėnės
Si nuse e bukur shtegtoj drejt
lirisė,
Dhe kokėn mbėshteti nė gjirin
e nėnės
Nėpėr plisa dheu, atje nė
Gradicė
Bukur fjalėn shqipe aty e
qėndisė.
Lulet e bardha tė marsit, tu
bėnė jastėk
Le tė ishte i acartė mot i
vitit 81,
Antigona Fazliu, - puth qiellin
e Kosovės
Dhe jehonėn e kėngės dėgjoi e
shtrenjta Liri!
Dėgjoj meloditė e gjetheve tė
lisave nėpėr Kosovė
Plagėt e shekujve u zbrazėn si
rrufe nė zemrėn tėnde;
Si pesha e shkėmbinjve tė sertė
atje nė Drenas
Kobzezės sė shekujve me gjakun
tėnd u vure fre.
Ēemėr tė bukur plot dritė ta
thirri ajo nėnė
Si xixa gur stralli emrin
Antigona tė tha babai Agush,
Me dashuri mjekove plagėt e
luftėtarėve tė lirisė
Se nė zemrėn tėnde qe ndezur
zjarri i lirsė, prush.
Ah, motėr Antigonė, e veshur me
kėmishė
Tė kuqe tė ngjyrosur dhe nga
gjaku yt ,
Atėherė ishe shtatėmbėdhjetė
vjet, shqiponjė
Kur nė rreshtat e brigadės
114-tė, tė UĒK-sė
Mbete yll i pashuar pėr
atdheun, gjithmonė.
Ajo fluturon e lirė me krahėt
e shqiponjės
Nė qiellin e kaltėr tė Kosovės,
- dielli ngroh i lirė;
Vendlindjen Verboc tė
Drenasit, pėrshėndeta
Heroinėn Antigona Fazliun me
grushtin lartė.
Antigona motėr, lule prilli
mbete
Kur shkojmė nė Prishtinė na
thotė: Tunjatjeta!
Me petale gjaku, - emrin ta
skalitėm
Zėrin tėnd tė ėmbėl, ta dėgjon
rrugica.
Mėngjeseve ēelur trėndafila nė
Kosovė
Ēdo ditė ujiten me gjakun e
dėshmorėve,
Nė gjokse luftėtarėsh, shkruar
fjala Liri
Antigona e lirė nė tokėn
Dardane.
Emrin Antigona, - shkruar nė
mermer tė bardhė
Nga ai ēast vargu i poetit tu
bė kurorė,
Toka Dardane dėshmorėt mban nė
gji
Se nga gjaku i tyre u shkrua
emri Liri!
Durrės, 16 prill 2015
Adem ZAPLLUZHA
MENATĖ VIJNĖ LEJLEKĖT
Po kthehen lejlekėt
Po kthehen tok me baladėn e njė
stine
Nė shpirtin tim tė acartė
Po mbinė luleborat
Pėr ēdo menatė
Njė zog i vetmuar
Rri nė ēatinė e kujtesės
Rri dhe i numėron ardhjet e
brishta
Si dhe shkuarjet
E lejlekėve pėrtej deteve
Po ashtu edhe njerėzit
Si kanjushat e verdha
I presin letrat e mėrgimtarėve
I presin me padurim
Mos vallė fėmijėt tanė
Po shndėrrohen
Nė zarfe tė kaltra trishtimi
Po kthehen
Menatė vijnė lejlekėt e vetmuar
Me njė grusht trishtimi
Ku presin qė nė atdhe tė kenė
njė vend
Ku mund ta mbėshtesin
Te ndonjė zgėrbonjė kokėn e
lodhur
KTHEHEN DHE SHKOJNĖ SĖRISH
Sa herė qė shkurtohen ditėt
Nė qyteti tim vijnė lejlekėt
prej letre
Fėmijėt dalin rrugėve
Vrapojnė si drerėt e egėr
Vrapojnė e nuk ndalen nė asnjė
stacion
Pėrtej hapėsirės sė paanė
Shikojnė qiellin e ngrysur tė
vendlindjes
I shikojnė dyndjet e zogjve
shtegtar
Dhe me lot mjellme
Si lumi dėnesin me ngashėrim
Vijnė dhe kthehen
Kthehen dhe shkojnė sėrish
Zogjtė e verdhė prej letre
Njė mall si njė zjarr i pashuar
Herė ngre kokė
E herė bie nė dy gjunjė
Mbi shpirtin e shkallmuar tė
pritjes
KUR ISHIM TĖ VEGJĖL
Kur ishim fėmijė
Ah kur ishim tė vegjėl
Mė sė miri kuptonim atėherė
Se sa ishin tė lumtura rrugėt
Nėn hapat tona tė brishta
Dinim tė shkruajmė letra
dashurie
Gjenim fjalė tė bėra prej ere
Ose i shkulnim germat
Nga dunat e rėrės nėpėr sytė e
mjegullave
Por shkruanim letra
Nėpėr zarfe tė kaltra si qielli
i Kosovės
Kurse sot ecim tė zbrazėt
Jemi tė tėrė bosh
Kemi mbetur pa fjalė
Mbase kryefjala e fjalėve tona
Qenka tretur diku me fėmijėrinė
Ecim tė mėrrolur rrugėve
As tė dashurat tona
Mė nuk janė ato vasha tė vogla
Qė gėzoheshim me njė karamele
Kanė ndryshuar shumė
U pėrngjajnė
Dėshirave tė tyre tė ēmendura
UNĖ KAM HARRUAR KUR ISHA FĖMIJĖ
Shpeshherė u them nipėrve tė mi
Se unė kurrė nuk isha fėmijė
Mė rriti varfėria
Mė rriti aq shumė
Sa qė para kohe u burrėrova
Nė moshėn time tė njomė
I pėrngjaja lejlekėve tė verdhė
Tėrė ditėn me njė drapėr tė
vjetėr
Kositja barin e gjelbėr tė
luadheve
Pėr njė gllėnjkė qumėsht
Kam mbledhur gjethe akaciesh
Ditėt e mia ishin tė ngarkuara
Vetėm me dhembje
Unė kam harruar kur isha fėmijė
Ose asnjėherė nuk isha i vogėl
Mė rriti skamja
Armiku mė mėsoi se si dhe sa
duhet
Me e dashtė atdheun
Ja pra pinjollėt e mi tė mirė
Gjyshi i juaj
Kurrė nuk ishte fėmijė
TĖ LUTEM MĖ THUAJ BIR
Tė lutem mė thuaj bir
Se nuk do ti pėrngjash
lejlekut tė Mjedės
Nuk do tė na lėsh vetėm
Si qyqe mali
Ti pėrqafojmė kėto drurė tė
lagjes
Kjo sterrė e tunxhtė
Si balsam i dendur pikon nė
shpirtin tim
Tė lutem
O si Zotin tė lutem
Mos mė lėrė as mos ik
I trishtuar si lejlekėt nė
mėrgim
Tė kujtohet Bardhyli i Bardhit
Letrat e tė cilit
I lexoje me ngashėrim
Ai mė nuk mund tė na shkruaj
Nga arkivoli
Sdo kthehet asnjėherė
Sepse jeta e tij nė mėrgim
Ishte vetėm njė mashtrim
Tė lutem mė thuaj bir
Se kurrė mė
Nuk do tu pėrngjash zogjve
shtegtarė
Shih se si kemi mbetur me nėnėn
Si njė trishtim i paparė
Rrustem GECI
OKTAVAT E HIMNIT
Shqipėri e tė gjithė
shqiptarėve
Shqipėri e mė tė dashuruarve
nė shtėpi tė gjithė kemi trazira
pėrleshje kohėsh dhe dallgėsh
Shqipėri e tė gjitha trojeve
tona
Shqipėri me Shkup e Manastir
merre fatin vetė nė duart tua
bjeri kėngės me tė tėra oktavat
Shqipėri e fushave dhe alpeve
Nėnė e Kosovės dhe e Ulqinit
Kam njė gozhdė varur nė mur
I huaj vjen, e ma lidhė kafshėn
O toka ime ku unė jam lindur
mė duhet tė flas pėr at“ qė po e
shoh, merre fatin nė duart tua
zgjohu nga heshtja ku ke rėnė
Shqipėri e pellazgėve, Ilirėve
Jam nė kodėr tė njė ėndėrre
Jam ku prishen gurėt e kufirit
Shqipėri jemi gjithė shqiptarėt!..
NJĖ FSHAT ĖSHTĖ DETI
Arti ėshtė krijim i
ndjeshmėrisė
shndėrrim qė shndritė nga jeta
gjeniu nuk i do flakėt abstrakte
ai diellin e do tė mbėrrijė tek ai
Ndaj, lėjeni poezinė tė
zgjerohet
tė del vetė nė natyrė, tė rrėmon
atdheu ka prindėr tė ndjeshėm
Tiranėn, Prishtinėn dhe Shkupin
Poeti, ky fėmijė etnik i
shpirtit
ėshtė Shqipėria e tė pafundmes
njėzotėsh nė qėnien dhe fatin e
Vet, dhe vetja nė detin e
vlimeve
Arti ėshtė vetėdije e
gjithsecilit
qė ka dhuntinė e vet tė krijimit
Instinktin e himnit tė sė bukurės
lirimin e tė gjithė Promethejve
Nė zgjoj t“imagjinatės sė
poetit
njė fshat ėshtė deti dhe oqeani
njė fshat ėshtė bota jonė pėrreth
dhe njė fshat fshatrat e gjithėsisė!..
KĖNGĖT E TĖ PAURTIT
I kėndoj shqiptarėt nė 5 shtete
kėtu jam prej 13 mijė vjetėsh
jam qytetar modern dhe i lashtė
kėtu e kam tė shkruar historinė
Kam mėsimin e gjitha epokave
urtėsinė e tė menēurit, guximin
e mė trimit, flas gjuhė time, kam
shkollėn e pėrparuar tė brezave
Prej 13 mijė vjetėsh jam
krijues
kėtu jam mbjellės dhe ndėrtues
janė tė mitė Homeri dhe Eskili
dhe katėr papė tė krishterimit
Shqipėri, Tokė-Mėmė e atdheut
thuaje fjalėn e tė paurtit tėnd, se
fjala e urtė s“ėshtė dhe aq e urtė
lexoj nė librin e luftėtarit, mbase
Perandori tė liga na plagosėn
pata humbje nėpėr shumė beteja
mbeta vetėm me pushkė malesh
unė, ky i paurtė nė tokat e mia!..
FLAMUR SHQIPTAR
I nderuar flamur shqiptar
i nderuari i atdheut tonė
ji zog mbret i Shqipėrisė
je zog mbret i shqiptarėve
nderuari flamur shqiptar
nė kėngėn tėnde betohemi
i lavdishėm nėpėr beteja
i lavdishėm nėpėr fitore
Trojeve tona ti je i parė
ji ma trimi ndėr shqiptar
jemi atdhé kudo qė jemi
o Flamur, flamur i himnit
I nderuar flamur shqiptar
I nderuari i atdheut tim
tokė dhe det i kem pėr ty
tėė betohemi nė pėrjetėsi
Ēamėri - o tokė shqiptare
je e bimur o shpirt ku je
vetja jemi edhe nė Shkup
dje dhe sot e pėrgjithmon!..
PRIZRENI
A do tė jemi nė kohė historike
mbi Prizren ende ka ré tė zeza
rėnia e himnit s“mund tė ndodhė
flaka e kėngėve vetėm po shtohet
Ky qytet njėzotėsh i
shqiptarėve
shkruan Gjirokastra pėr Prizrenin
ėshtė pėrtej 7 mrekullive tė botės
Prizreni ujin e vet e njeh nga etja
Ėshtė vullnet qytetar i
shqiptarve
dhe gjak i tė gjithė shekujve tanė
qė kombi ynė mė tė mos bėj burg
Kosovė e Shqipėri tė jemi bashkė
Atdheu, po kuvendon nė Prizren
Nė shtėpinė - shekull tė Lidhjes
aty ka njė atdhé qė po vendosė
Prizreni tė jetė Vlora e shqiptarve
A do ta bėjė kėtė histori
Atdheu
qė nė Prizren tė shpallet bashkimi
retė nė qiell mund tė kenė rrufe
nė Prizren do ta bėjmė betimin!..
ALBULENA
Ē“ėshtė njė jetė pėr njė
dashuri
bisedoja me ndjesitė e zemrės
pasi jeta ėshtė shumė mė e gjerė
se njė puthje ēasti dhe pėrqafimi
Kjo botė ka mjaft dashuri, por,
shpirti i shpėrthyer i njė gruaje
dhe shpirti shpėrthyer i njė burri
janė ata qė ndjekin njėri-tjetrin
Njė burrė i dashuruar pėr
femrėn
ėshtė njė kupė verė e nevojshme
qė ta shuaj prushin e kraharorit
me njė ( Yll ) qė vėrtet e dėshiroj
Nė dashuri; tjera buzė puthi,
dhe
tjera buzė dua. Kjo jam unė tani
jam e shtrirė nė lulet me esencė
qė dhimbjet njėri tjetrit t“ia falim
Ē“ėshtė njė jetė pėr njė
dashuri
do tė thosha pak, dhe shumė pak
shpirti i njerėzor e do tė mbushet
me njė tė ēmendur tė dashuruar !..
KTHIMI I LULEBORĖS
Nė disa pjesė tė Ilirisė sė
djeshme
tė sotmės i mungojnė disa krahina
Molla e Kuqe ende ėshtė plagė
Nė Ēamėri kėngėt po bashkohen
Arbi, bėje dashurinė pėr
atdheun
krijim, lavdi pėr gjithsecilin njeri
kremtim emocionesh tė bardha
gjeografi ku merr frymė kombi
Tek ti atdhé unė e kam zemrėn
tėrėsinė e gjuhės dhe shkronjave
jam rritur nė djep tė vetėtimave
ku secila ditė e krijon njė kėngė
Kosovė, gjatė do tė jem i sotėm
me prushin tim unė ty tė kėndoj
poezitė qė dje u kthyen nga lufta
nuk mė dukėn dhe aq tė lumtura
Shqipėri, nėnėlokja e
shqiptarėve
kraharor vullkani i atdheut tim
nė disa pjesė tė Ilirisė sė djeshme
gjethi i mollės po bie si njė i rėnė
DRITA E SHTĖPIVE
Nė qetėsi vetmie dhe pagjumėsie
po rishkruaj tė pashkruarėn time
dritėn e shtėpive nė qytetin tim
dhe mbresat poetike tė ca ēasteve
Nė kėto vargje tė pėrzgjedhura
pėr njė antologji tė njė vetmitari
me mbivalė kohėsh dhe detėrash
i lodhur jam antologjive me trena
Mbretėrive puplore tė dashurisė
jeta pas lė edhe ndjenja tė fajeve
pse s“bėra ma shumė, si ndodhi
si u bė qė bėra shumė mėkate
Evropė e kohės sė tashme, dhe
tė
ardhshme, Evropė e kohės sime
Jepja dorėn Kosovės, Shqipėrisė
Hyn nė antologji me shqiptarėt;
Nė kėtė poezi krejt tė veēantė
Evropė, je matematika e fuqisė
autorja e njė mori qytetėrimesh
dhe nėna e tė gjithė barinjėve tuaj!..
LAURESHA
Lirinė e fituam me duart tona
me prushin e shpirtit, me flakė
tė epokės. E nxorrėm ku kishe
rėnė, dhe bėmė luftė tė madhe
Tė fituam me gjakun e betejave
me dashurinė e tė rėnėve, me
dritėn e pashuar tė shtėpive,dhe
me gisht nė kėmbėz tė pushkės
Kosovė, bijė e Shipėrisė, motėr
e Shkupit dhe e Tetovės, motėr
e Ēamėrisė, dhe e Arbėreshit
motėr e Preshevės dhe e Ulqinit;
Dhimbje kam nė kraharor, jetoj
me plagė tė rėnda pėr tokėn qė
ma grabitėn, pėr pjesė t“atdheut
tonė nė burg, dhe nė kryengritje
Kosovė, merre fitoren nė duar
tė mos rikthehet kohė e burgut
e gjyqeve tė montuara, arresteve
kohė e lotėve tė nėnave pėr bijtė!..
NĖ KODĖR TĖ GJYSHIT
Njė lėndė jo e njėllojtė, janė
dhėmbėt pėrrallor tė dragoit
pema qė bėn dashuri me erėn
gjethet qė s“ ndien pėr stuhinė
Duke jetuar paguajmė vuajtjet
paguajmė ēmimin e dhimbjeve
lotėtėt e harruar nėpėr dritare
shtratin e fshehur tė mėkateve
Duke jetuar paguajmė gabimet
pėr dashuritė tona tė dėshtuara
pėr netėt pa verė dhe pa puthje
pėr shiun e lotėve nė zemėr
Nė paanėsinė e qiellit shqiptar
Lule jo tė njėllojta pėrqafohen
ėshtė pranverė, ėshtė lulėzim
nė fund tė ēdo dite muzgullon
Bota e gjallė ėshtė njė krijim
i them luleve tė barit nė livadh
kraharorin tė tėrin e kam tym
me lulėza tė papėrmbledhura!..
Dortmund,2015
Teuta SADIKU
DITAR VJESHTE
Ia ndjej hapat shtėllunga
pambuk qė lart
ndonjėherė afrohet papritur
gjithė inat
me sytė bubunjosur , me kuje
pėr tė qarė
Ca pika lot i rrėshqasin mbi
xham,
po vetėm kaq,
Mė pas,
me orė tė tėra rregullon flokėt
nė pasqyrėn e detit vaj
pasi i lyen me pinela e furēa
si adoleshentėn i ngrin qimet
nga kripa.
Afron vjeshta veshur me njė
fustan
as unė vetė, nuk e di se
ē'ngjyrė ka
them me vete ē'ėshtė kjo
budallaēkė
kur ē'tė shoh,
pa pikė turpi e pa e ēarė kokėn
zhvishet lakuriq para syve
tanė.
Hėna, me njė vetull tė hollė
e nxorri kokėn nė dritare tu
bėjė njė zė yjeve
tė hyjnė brenda tė ndezin
llambat, u bė natė
amvisat para se vjeshta tė
shtrihet nė krevat
ia heqin fanelat e pathara mirė
nga teli i rrobave.
Nė mėngjes syri i djellit sa
njė saē
u jep njė hekur tė nxehtė
teshave
mė pas tė gjitha ndėrresat
vjeshta i mbledh pak e nga pak
skuqet nga turpi bėhet flakė
ndaj ikėn , kush e sheh ashtu
pėr turp lakuriq
siē e ka lindur nėna.
Thonė se po rritet, ka hedhur
shtat
kur e mbyt melankolia mbyllet
nė dhomėn e saj
bėn gati pajėn e rrobave nėpėr
sirtarė.
Flitet se e ka prerė ditėn e
dasmės
ka dhėnė kaparin pėr orkestrėn
rrok e xhaz live
do ndėrojė dhe fustan.
Unė nuk e di pėr ju ,po pėr
mendimin tim ,
do i shkojė mė mirė fustani i
bardhė.
SHFAROSJA E MINJVE
Bėmė ē`ėshtė e mundur pėr ti
shfarosur minjtė
si armiku numėr njė i njeriut.
Po kjo pikė e zezė?!
Pėr ēudinė tonė ata mbijetuan .
Po mė e keqja e tė kėqijave
ėshtė se nuk na e kanė mė
frikėn.
Skanė faj ,
minjtė e shkretė
Nė sytė e botės,
i gėnjejmė
nė ēark u vėmė nga njė copė
djathė,
prapa skene kėtu e mijra vjet,
me pisllėqet tona i ushqejmė.
Ēpaskan qenė kėta minjtė, o zot
Kam parė e skam parė,
Si u shtuan!
Naim BERISHA
KU ESHTE VENDI I BUKURISE
Ku eshte vendi i bukurise, as vete s'e di.
Te udhetoj drejt tij apo t'i shkruaj karte.
Vetem nje gje e them me siguri,
Vendi i bukurise eshte larg, shume larg.
Por, do ta gjej ate vend dhe une, patjeter.
Duke pyetur thone gjendet cdo gje,
Mjafton te mos rri si nje uje i ndejtur,
Mjafton te ec, te lodhem, te mos fle.
Sa vende te bukura une vete kam pare,
Aq te mira te ndershme, te gjitheve na rafshin.
Mos kujtoni se jam i pashetitur, i papare,
Nen qiellin blu, ne detin e hapur.
Ato vende te bukura me kane rrembyer ne duar
Me kane shpetuar nga smogu dhe cdo rrezik tjeter,
Me kane ngritur lart me mirenjohje, mua,
Mbi rrenoja kalash, nden lotet e vjeter.
Me hiret e nje panje gercele
Ikur nga shiu dhe rene nden bresher.
E BUKURA
Gjithmone e bukura me ka shastisur
Me ka terhequr si nje magnet,
E ke, ne fakt, nuk ka mahnitur,
Cilin nga ne, ne te vertete...?
Sa shpesh, ajo me eshte fshehur
Ne lug e gerxh, rudine a zall...
Keshtu me teper me ka magjepsur,
Keshtu me teper me zgjonte mall.
Ngahere ate e kam spikatur
Mengjes e mbremje, gjithe e kam ndjekur,
Me duart skuqur, drizat kam flakur
Sa shume per te, une jam perpjekur.
Porsi nje kale une kam vrapuar,
Si kale i kuq krifeshatervan...
Te bukuren gjeta, e kam zbuluar
Ne linjen: Londer-Prishtine-Tirane.
PAS PUTHJES SE PARE
Tani, rrallehere, per mua mendon.
Tani qe kane kaluar kaq vite...
Kur, papritur, emrin ma lexon
Ne kopertinen e ndonje libri a reviste.
Dhe, natyrisht, ke heshtur ca caste,
Dhe brenda tyre ke ndjere pendim,
Se zemra jote nuk mundi ta maste
Dashurine qe ziente ne kraharorin tim.
Dashuria ime...s'ish nje fllad i lehte,
Qe pyllit te kalonte si nje feshferime.
Dashurine time te thelle sa nje det
Asgje nuk e nxe, vecse gjoksi im...
Dashuria per ty, e tille me ka mbetur
Edhe pse vite kaluan goxha...
Prandaj, s'do mend, jam ligur e tretur
Si nje dite dimri jam ngrysur, hata.
Ne dy gisht fytyre krejt te dritheruar
Si dy gurra mali, syte me lotojne mall
A thua se s'qenkam djali i pikelluar
Mbetur i magjepsur pas puthjes se pare.
|