ZOGJTĖ E ZIER
Miqtė e mi
Unė jam pranė jush
Sa herė qė doni mund tė mė prekni
Nuk jam i tejdukshėm
Por as nuk i pėrngjaj
Flluskės sė sapunit
Eci tok me ju
Jemi sa afėr
Po aq edhe larg njėri - tjetrit
Sa qė mund ta prekim
Thyerjen e hijes nė thellėsinė e ujit
Por prapė se prapė
Jemi larg shumė larg
Me dyshimet e mendimeve tona
Nėse mund tė ekzistojmė kėshtu
Do ishte njė mrekulli hyjnore
Jemi ose ndoshta duhej tė ishim
Gėzhoje tė vezėve tė ngjyrosura
Ku mund tė cicėrojnė
Zogjtė e zier
Sa shumė po i pėrngjan librave tė vjetėr
Kjo ekzistencė e rrjedhshme
PA LĖNĖ ASNJĖ SHENJĖ
Akoma nuk munda tė kuptoj
Por kėto gjallesa tė pangopshme
Nuk janė
Por i pėrngjajnė ushejzave
Si gjuha e lėngtė
Ashtu edhe shpirti i tyre
Kanė njė formė shpatuke
Por janė tamam si njerėzit
Qė nuk i pėrngjajnė njėri - tjetrit
Janė pak mė ndryshe
Dhe ndryshe tė kafshojnė
Pa lėnė asnjė shenjė
Pėr hulumtime shkencore
I shlyejnė sipėrfaqet e kafshuara
Thonė se kanė duar oktopodi
Hapin shumė plagė nė ajėr
Dhe nė trungun e lisit
Por nuk mbyllin asnjė portė
Nė frymėmarrjen e gjetheve
SA HERĖ QĖ ZGJOHEN NĖ MĖNGJES
Kėto qenie mikroskopike
Rriten nė maja gjethesh
Ushqehen vetėm me kokrra klorofili
Dhe kandra nėntokėsore
Kur perėndon dielli
U pėrngjajnė guacave
Netėve tė vona i shkundin yjet
Dhe pandėrprerė i lehin hėnės
Kanė njė dėshirė tė pashpjegueshme
Tė identifikohen me qentė e egėr
Herė miqėsohen me yje
E herė me meteorėt endacak
Kur zbresin nė tokė ashtu tė humbur
Vrapojnė trotuareve
Kryqit tė tyre i vjen era mish
Nė emėr tė hyjit vetėvriten
Dhe i vrasin tė tjerėt
Mė duket se askujt nuk i besojnė
Zoti i tyre gjatė gjithė kohės mallkon
Sharjet i kanė nė maje tė gjuhės
Sa herė qė zgjohen nė mėngjes
Qenėrisht
Kafshojnė nga njė copė mjegulle
E MJEGULLAVE TĖ BRYMTA
Njeriu me paterica
Hanė ose qenėrisht i kafshon konservat
E hedhura nė kontejner
Dhėmbėt artificial
I mbesin nėpėr qoshet e kutive
Njė mace kėrcen prej njė tasi
Nė tasin tjetėr tė konservės
Kėrcejnė edhe mizat e sėmura
Si pleshtat
Njė kėrrabė gjysmė e thyer
I ndėrron padronėt
Herė i afrohet njė plaku
E herė gjen strehim te njė plakė
Shiu i llamarintė zhurmon ullukėve
Njerėzit kanė dalė sheshit dhe qeshin
Me kotėsinė e brejtėsve tė lisave
Derisa sharrėxhiu i dehur
I shkurton degėt
Ku flenė mjegullat e brymta
QĖ PĖR HIR TĖ AROMĖS
Ky shi i metaltė
Ēuditėrisht sonte po troket
Nė mendjen e ullukėve
Shekuj me radhė kėtu kėnduan kukuvajkat
Do tė vijmė nesėr
Ndoshta edhe ndonjė tjetėr nesėr
Por ne domosdo
Na duhet ti pėrngjajmė etėrve tanė
Kthimi ėshtė i pashmangshėm
Sėrish duhet tė jemi tė gatshėm
Kjo gjendje e ngurtė thyhet si kristali
Nėpėr vazot nga argjila
Poqė se rriten disa tjetėr lloje
Tė luleve ne nuk jemi nė gjendje
Qė pėr hir tė aromės
Ti ndėrrojmė shqisat e tė nuhaturit
VETĖM SHPIRTI I ERĖS SĖ MIRĖ
Kur i kurdisėm mendimet
Nga harqet e fjalėve
Dolėn disa zogj tė bardhė
Shigjetat e ngrehura
Dikush i vėrtiti si patėrshanat
Nė drejtim tė rrufeve
Ne heshtėm si guri i stralltė
Pas ndezjes sė zjarreve
Eshka tymoste
Mė shumė se kurdoherė mė parė
Bari i zverdhur kishte ngrehur kokėn
Dhe me sytė e verbėt
Shikonte tej maleve
Se si piqeshin kajsitė e fundit
Njerėzit u strukėn mes mullarėve
Ishte njė frikė e madhe
Kėtu nuk ndalen zjarret aq lehtė
Kur u del flaka e verdhė ēative
Poezi nga libri "Pėr kė po bie moj kambanė"
|