Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

Bhagwan Shree Rajneesh - OSHO

 Shqipëroi: Valdet FETAHU 

SOKRATI EDHE PAS 25 SHEKUJSH PRAPË DO TË HELMOHEJ (4)

Kapitulli i njëzetë i ligjërimeve të filozofit të madh Indian, OSHO (marr nga libri “Sokrati edhe pas 25 shekujsh prapë do të helmohej”, që është në përkthim e sipër nga V. Fetahu), që u mbajt në Greqi prej datës 19/02/86 deri më 15/04/86

KAPITULLI 20

Shëndeti: energji e tejmbushur e jetës

            1 mars 1986 paradite

            Pyetja e parë

            Shoqëritë perëndimore kanë zhvilluar sistemin shëndetësor më të shtrenjtin që ka ekzistuar ndonjëherë. Njerëzit shpenzojnë me miliona dollar në vit në të, dhe kjo është me të vërtetë e suksesshme në disa fusha të kirurgjisë apo në transplantim, në parandalimin e infeksioneve... por, duket se njerëzit janë shumë më të sëmurë se që kanë qenë përpara. Çka është shëndeti?

            Shkenca medicinale perëndimore e ka parë njeriun si një njësi të ndarë – të ndarë nga natyra. Kjo është një nga gabimet më të mëdha që është bërë. Njeriu është pjesë e natyrës; shëndeti i tij nuk është asgjë tjetër përveç të jesh i qetë me natyrën.

            Mjekësia perëndimore e konsideron njeriun si diçka mekanike, kështu që kudo që mekanikët janë të suksesshëm, ajo është e suksesshme. Por njeriu nuk është një makinë; njeriu është një bashkim organik, dhe njeriu nuk ka nevojë vetëm për trajtimin e një pjese të sëmurë. Pjesa e sëmurë është vetëm një simptomë që tregon se i gjithë trupi po kalon nëpër vështirësi. Pjesa e sëmurë është vetëm duke e treguar atë sepse është më e dobët.

            Ju e shëroni pjesën e sëmurë, ju jeni të suksesshëm… por mandej diku tjetër sëmundja paraqitet. Ju e keni penguar sëmundje për t’u paraqitur vetëm përmes një pjese të sëmurë; ju e keni bërë atë më të fortë. Por ju nuk e keni kuptuar se njeriu është një tërësi, ose është i sëmurë ose është i shëndosh, nuk ka stacion në mes këtyre dy gjendjeve. Ai duhet të merret si një organizëm i tërë.

            Unë do t’i ju jap disa shembuj që do t’ju bëj të qartë këtë.

            Akupunktura është zhvilluar në Kinë afërsisht shtatë mijë vjet më parë aksidentalisht. Një gjuetar kishte qenë duke u përpjekur për të vrarë një dre, por shigjeta e tij që kishte qenë duke fluturuar drejt drerit,  ishte kthyer drejt tij dhe e kishte goditur atë në këmbë. Gjuetari nuk e kishte ditur se si kishte ndodhur kjo, që shigjeta të gjendet në këmbën e tij. Gjuetari kishte vuajtur nga migrena tërë jetën e tij; në momentin kur shigjeta kishte goditur këmbën e tij, migrena ishte zhdukur. Kjo ishte shumë e çuditshme. Askush nuk kishte menduar në këtë mënyrë.

            Nga ky aksident e tërë akupunktura është zhvilluar, dhe është zhvilluar në një shkencë të plotë. Kështu që nëse shkoni tek ndonjë akupunkturist dhe i thoni: "diçka keq është me sytë e mi, apo diçka nuk është në rregull me kokën time, apo diçka nuk është në rregull me mëlçinë time", ai ndoshta nuk do të brengoset për mëlçinë tuaj, kokën tuaj, sytë tuaj. Ai do të mendojë për tërë organizmin; ai do të përpiqet për t’ju shëruar, e jo vetëm një pjesë të sëmurë.

            Akupunktura ka zhvilluar shtatë qind pikë të cilat u zbuluan në trupin e njeriut. Trupi i njeriut është një fenomen i gjallë bio-elektrik. Ai ka një  energji të caktuar elektrike - pra ne e quajmë atë bio-energji elektrike. Kjo bio-energjisë elektrike ka shtatë qind pikë në trup, dhe çdo pikë ka të bëjë me disa pjesë të trupit që mund të jetë larg nga ajo. Kjo është ajo që ndodhi në këtë aksident: shigjeta goditi një pikë bio-elektrike që ka të bëj me kokën, dhe migrenë u zhduk.

            Akupunktura është më e shenjtë. Dallimi duhet të kuptohet. Kur ju mendoni për njeriun si një makinë ju keni marrë një pamje të pjesshme të tij. Në qoftë se dora e tij është e sëmurë, ju vetëm trajtoni dorën, ju nuk mërziteni për tërë trupin e tij e që dora është vetëm një pjesë. Pamja mekanike është e pjesshme. Ka sukses, por suksesi i tij nuk është i vërtetë sepse e njëjta sëmundje e cila është larguar nga dora me operacion, apo gjëra të tjera, fillon të shprehet në ndonjë vend tjetër në formë edhe më të keqe.

            Kështu medicina është zhvilluar jashtëzakonisht, kirurgjia është bërë shkencë e madhe – por njeriu vuan nga më shumë sëmundje, më i sëmurë, se kurrë më parë.

            Kjo dilemë mund të kuptohet. Njeriu duhet të konsiderohet si një tërësi, të trajtohet si një bashkim organik. Por problemi me mjekësinë moderne, mjekësinë perëndimore është se ajo nuk konsideron se ju keni ndonjë shpirt, se ju të keni diçka më shumë se një strukturë trup-mendje. Ju gjithashtu jeni një makinë: sytë tuaj mund të zëvendësohen, duart tuaja mund të zëvendësohen, këmbët tuaja mund të zëvendësohet - dhe herët a vonë truri do të zëvendësohet.

            Por a mendoni se nëse ne kishim mundur të marrim trurin e Albert Ajnshtajnit, derisa ai ka qenë duke vdekur, t’ia largojmë para se vdekja të jetë plotë dhe ta bëjmë transplantimin – për shembull në kafkën e Papa Vojtilës (polakut) – a mendoni se ai do të bëhej Albert Ajnshtajn? Truri është vetëm një pjesë. Ai do të bëhej një fenomen i çuditshëm, hibrid në mes një polaku dhe Albert Ajnshtajn. Të paktën tash për tash ai është krejtësisht një polak, atëherë do të ishte në një gjendje të paqartë, duke mos ditur se kush është ai – një Papë apo një fizikan!

            Këtë tashmë ne jemi duke e bërë: me transfuzionin e gjakut ne po ua ndryshojmë pjesët njerëzve; ne kemi zemra mekanike. Një njeri me zemër mekanike nuk mund të jetë i njëjtë me një njeri me zemër të vërtetë, zemër autentike. Njeriu me zemër mekanike nuk do të ketë diçka të ngjashme me dashurinë. Madje edhe nëse ai dashuron, ai do të dashurojë përmes mendjes. Dashuria e tij do të jetë: “Unë mendoj se të dua”, kjo nuk do të jetë e drejtpërdrejtë nga zemra, sepse ai nuk ka zemër.

            Në Indi shkenca e medicinës është zhvilluar pothuaj se para pesë mijë vjetësh. Dhe ju do të befasoheni kur të dëgjoni se çdo gjë që kirurgjia ka sot saktësisht është përshkruar nga Sushrut-i, një nga kirurgët më të njohur në Lindje, në shkrimet e lashta pesë deri në shtatë mijë vjet të vjetra. Por kjo ishte braktisur – dhe kjo është çështja që dua t’ju njoftoj.

            Pse një shkencë e zhvilluar ishte braktisur? Sepse është zbuluar se kirurgjia e konsideron njeriun si një mekanizëm – e njeriu nuk është mekanizëm, kështu që në vend se ta shkatërrojnë njeriun ata braktisën kirurgjinë.

            Të gjitha instrumentet e përsosura që përdoren në kirurgji janë të përshkruara nga Sushrut-i në librin e tij. Të gjitha operacionet - madje edhe operacionet e trurit - janë të përshkruar në detaje sikur të ishin libra modern të kirurgjisë. Por kjo është shtatë mijë… apo të paktën pesë mijë jetë e vjetër. Ata e kanë zhvilluar deri në pikën në të cilën jemi edhe ne sot, dhe ata duhet të kenë qenë të ballafaquar me problemin e njëjtë siç po ballafaqohemi edhe ne. Duhet të ketë qenë se kanë zbuluar se diçka në esencë është gabim.

            Ne vazhdojmë të punojmë aq shumë… e sëmundjet dhe plogështia shkojnë duke u rritur. Madje edhe nëse e bëjmë një njeri pa sëmundje, kjo s’do të thotë se ai njeri është i shëndosh. Mungesa e sëmundjes nuk është shëndet. Shëndeti duhet të ketë diçka shumë më pozitive. Shëndeti duhet të ketë diçka më pozitive, sepse shëndeti është gjëja më pozitive dhe sëmundje është gjë negative. Tani negativja e definon pozitiven.

            Shëndeti është ndjenjë e mirëqenies, i gjithë trupi juaj funksion në kulmin e tij pa asnjë shqetësim, ju e ndjeni mirëqenien e caktuar, satisfaksion (mirazh) të caktuar me ekzistencën. Kjo nuk ka mund të ndodhë përmes operacionit.

            India ka braktisur tërë shkencën dhe ka zhvilluar një qasje krejtësisht të ndryshme Ayurveda, që do të thotë shkencë e jetës. Kjo është e rëndësishme. Ne këtë, në Perëndim, e quajmë mjekësi, dhe mjekësia tregon drejtë sëmundjes. Shëndeti s’ka të bëj asgjë me mjekësinë. Mjekësia do të thotë se e tërë shkenca është e përkushtuar për shërimin tuaj nga sëmundjet.

            Ayurveda ka një qasje të ndryshme. Ajo është shkenca e jetës, kjo ju ndihmon, jo për të kuruar sëmundjet, por për të parandaluar sëmundjet të ndodhin - për të ju mbajtur në mënyrë të shëndetshme që sëmundje të bëhen të pamundura. Mënyrat e Lindjes dhe Perëndimit janë të ndryshme në këtë pikëpamje se a është njeriu një makinë apo një entitet shpirtëror me një tërësi.   

            Një fenomen i ri është përkrahur jashtëzakonisht në Lindje, dhe kjo është fotografia Kirlian në Bashkimin Sovjetik, një shkencëtar i madh dhe fotograf. Kirlian ka qenë në gjendje të zhvillojë filma, thjerra dhe kamera aq të ndjeshme sa që ai mund të bënte fotografi të së ardhmes. Për shembull, ju i jepni atij një syth dhe ai e fotografon atë, dhe në fotografi shihet e tërë lulja e jo vetëm sythi. Kur syth çel dhe bëhet lule, është e njëjta lule të cilën e kishte bërë Kirlian më herët. Ai ka fotografuar disa zhvillime në të ardhmen para se ato të ndodhin.

            Ai ka provuar të njëjtën edhe me qeniet njerëzore dhe ai ka ardhur tek konkluzionet e çuditshme të cilat përshtaten me qëndrimet e Lindjes, por të cilat janë krejtësisht kundër qëndrimeve të mjekësisë perëndimore. Për shembull, gishti i një njeriu është prerë në një aksident. Menjëherë ai është fotografuar nga Kirlian, dhe foto tregon katër gishta - por ajo gjithashtu tregon aureolin e gishtit të pestë, një foto e fatinur e gishtit të pestë që është zhdukur. Pra çka është ajo që po vjen në fotografi? Gishti nuk është vetëm material, është diçka e brendshme e tij, pjesë spirituale e tij, që vjen në fotografi.

            Kirlian ka qenë në gjendje të parashikojë sëmundjet që do të ndodhin tek dikush gjashtë muaj më vonë. Vetëm duke marrë fotografi, të X-rrezeve, ai mund të thoshte: “Ky person do të ketë tuberkulozin brenda gjashtë muajve - për shkak se fotografitë e tij tashmë e tregojnë atë.” Dhe ai ka dëshmuar gjithmonë saktë.

            Në fillim mjekët refuzuan t’i besojnë atij sepse personi nuk tregonte shenja të tuberkulozit, X-rrezet e tyre dhe metodat e tyre nuk kanë dhënë asgjë rreth pacientit: ai dukej krejtësisht i shëndosh, sëmundja nuk ishte prezentë.

            Por një pyetje kishte ngritur Kirlian: njeriu nuk ndihet mirë. Ai është i shëndosh sipas librave të mjekësisë perëndimore, por sipas mënyrës e të menduarit të Lindjes ai nuk është i shëndosh, sepse nuk është ndjerë i stërmbushur me energji jete. Diçka në të e zhvillon dhe e shkatërron shëndetin e tij. Çdokush që iu ka ankuar Krilian-it se nuk ndjehet mirë – edhe pse ai nuk mund ta lokalizonte sëmundjen e tij, Kirlian menjëherë e fotografonte dhe zbulonte se çfarë do të ndodhë me të.

            Kjo ka implikime të jashtëzakonshme. Kjo do të thotë që njerëzit mund të parandalojnë sëmundjen para se ata të sëmurën me të vërtetë, sepse tani kemi metoda për ta zbuluar sëmundjen gjashtë muaj më herët.

            Pse pikërisht gjashtë muaj? Unë isha në mëdyshje kur mësova për Kirlian-in dhe punën e tij. Në Lindje, që nga fëmijëria ime, kam dëgjuar duke thëne që para se të vije vdekja, gjashtë muaj më përpara, njeriu më nuk mund të shoh majën e hundës së tij, sepse sytë fillojnë të rrotullohen nga lartë. Kështu që kur ai nuk mund ta sheh majën e hundës së tij, kjo është shenjë e sigurt. Kjo është përshkruar në shkrimet e shenjta ayurvedic mijëra vjet të vjetra: ju mund të dini se ju do të vdesin brenda gjashtë muajve në qoftë se ju nuk mund të shihni majë të hundës tuaj. Sytë e juaj janë duke u përgatitur për t’u kthyer lart.

            Në tërë botën, në momentin kur një njeri vdes, të tjerët ia mbyllin sytë. Pse ata ia mbyllin sytë? Për shkak se ata frikësohen, që ai, t’i shikojë vetëm me të bardhët e syve – sytë e tij janë kthyer lartë, dhe vetëm e bardha e syrit ka mbetur. Fëmijët janë aty, të rinjtë janë aty; por është më mirë të mos lihen ata të shohin këtë. Menjëherë sytë iu mbyllen të vdekurve. Dhe kjo është e çuditshme se të gjithë vdesin me sy të hapur… Por kur syri shkon lartë qepalla nuk mund të zbres poshtë; e tërë energjia ka shkuar lartë!

            Unë isha i habitur për shkak të afatit kohor, gjashtë muaj: Kirlian thotë se çdo sëmundje mund të jetë e njohur gjashtë muaj më parë. Çdo person duhet të shkojë për një kontroll, dhe në çdo spital duhet të ketë një aparat të Kirlian fotografisë kështu që të gjithë mund të dinë paraprakisht se çfarë lloj probleme ka dhe në ç’drejtim ai po shkon... e kjo mund të parandalohet.

            Por kjo do të thotë që ju do të ndryshoni idenë tuaj qe ta konsideroni njeriun si një makinë.

            Një makinë nuk ka të ardhme. Kirlian është përpjekur të bëj fotografitë e një automobili, por ai nuk ka qenë në gjendje për të zbuluar se diçka do të shkojnë keq në orën e ardhshme, se automobili nuk do të startojë. Asnjë makinë nuk ka ndonjë të ardhme, prandaj, se çfarë do të ndodhë nuk mund të fotografohet.

            E dyta, çfarë ka bërë mjekësia perëndimore për ta bërë njeriun më pak imun. Nëse shkoni në Indi ju do të shihni se në lum të njëjtë kënaqen duke u larë edhe buajt, edhe gomarët duke pirë ujë, edhe njerëzit duke u larë, edhe rrobat pastrohen – dhe po i njëjtë ujë prapë pihet. Askush nuk ndihet i sëmurë, askush nuk bie viktimë e infeksioneve.

            Por perëndimori menjëherë do të ndjejë telashe në Indi. Ai nuk do të mund të pi ujë që është në dispozicion sepse ai ujë është i ndotur, i gjithë uji ka amebe, i gjithë uji nuk është i pastër për t’u pirë. Ai mund të pi vetëm ujë të gazuar. Imuniteti i tij është shkatërruar nga mbrojtja e madhe.

            Medicina e vërtetë duhet t’ju jap më shumë imunitet në vend se ta largojë atë. Kjo do t’ju bëj më të fortë, të aftë për të luftuar çdo infeksion në mënyrë që ju të mos rrezikohen nga të gjitha llojet e infeksioneve.

            Është një fakt i njohur se njerëzit e pasur sëmurën më shpesh se njerëzit e varfër. Njerëzit e varfër nuk mund ta përballojnë këtë; njerëzit e pasur munden. Në Lindje varfëria është e madhe, dhe këta njerëz të shkretë nuk kanë mjaft ushqim – nëse ata mund ta sigurojnë një vakt në ditë ata janë shumë fatlum – por ata nuk janë të sëmurë. Njerëzit e pasur, madje edhe në Lindje, janë më të sëmurë. Në shkencën mjekësore të Lindjes – ajo është ayverda – disa sëmundje janë definuar si sëmundje mbretërore. Kjo i ndodhë vetëm njerëzve shumë të pasur apo familjes mbretërore – së pari ju duhet të jeni në gjendje t’ia lejoni vetes ato. Për shembull, tuberkulozi është e njohur si sëmundje mbretërore. I varfëri nuk mund të ketë tuberkulozë.

            Vazhdon...

(1)     (2)     (3)              (5)     (6)