Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

Shkruan: Kamber KOLLONI

     ME ANË TË MEDITIMIT DERI TE VETËNJOHJA

     Kur përmes meditimit do të praktikoni teknikën e perandorisë së tërë mundësive, do të shihni se, duke banuar në vetvete, në të vërtet, banoni në të gjithë njerëzit njëkohësisht. Për këtë ju themi: ndryshojeni vetveten dhe keni ndryshuar tërë botën. Ju edhe bota nuk jeni dysi, veçse njësi dhe atë njësi e përsosur.

            Ndarja e vetëdijes në literaturë zakonisht haset: ndërdija, vetëdija dhe mbidija. Natyrisht se kjo ndarje bëhet në kufijtë teorikë të imagjinatës midis niveleve. Kufijtë e imagjinuar në mes të zonave fqinje përherë gërshetohen. Pra, kufiri midis vetëdijes dhe ndërdijes, në të vërtet nuk ekziston. Duke ardhur në vet skajin e vetëdijes, ne ndodhemi thellë në ndërdije dhe anasjelltas.

            Raull Amoni në librin e tij “Perandoria e tërë mundësive” bën përpjekje për ndarje  e vetëdijes në: vetëdije ditore - relative dhe vetëdije të pastër - e përndritur që paraqet perandorinë e tërë mundësive.

            Vetëdija ditore - relative paraqet shqetësimet, reaksionet, përjetimet tona të ditës dhe është zona më e vrazhdë e vetëdijes sonë. Vetëdija jonë ditore - relative është përplot kufij me pamundësi dhe me realizime mesatare, e ngarkuar me strese të ndryshme.

            Në zonat më të thella, vetëdija është gjithnjë e më e pastër dhe se gjithnjë e më tepër i largohet vetëdijes ditore duke iu afruar vetëdijes qendrore, vetëdijes së pastër, në zonën më të thellë, në qendër, ndodhet e ashtuquajtura “perandoria e tërë mundësive”.

            Midis vetëdijes sonë të ditës dhe perandorisë së tërë mundësive, gjendet zona e dendur e streseve - hapësira e cila vetëdijen tonë ditore e ndan nga e vërteta. Kjo shtresë e dendur e streseve na pengon të jemi të vetëdijshëm për vetëdijen tonë dhe potencialet tona. Kështu stresi bëhet pengesë dhe na errëson horizontet dhe rrugën deri te e vërteta, duke na shkaktuar devijime shpirtërore. Të gjitha llojet e neurozave, psikozave mund të jenë të kushtëzuara me streset. Kur njëherë dëmtohet jeta shpirtërore e njeriut, streset sulmojnë frontalisht, në të gjitha drejtimet. Veprimi shkatërrimtar i përditshëm i stresit, sulmi i tij në jetën dhe sigurinë e individit, psikikisht dukshëm e destabilizon njeriun. Së pari vije tek çrregullimet në organizatën që i kushtëzojnë nervat e dobëta; lajmërohet aspekti i tërë i sëmundjeve psikosomatike - të gjitha llojet e “neurozave trupore”, neurozat e zemrës, e organeve të tretjes, i idhëzës. Janë të shpeshta dukuritë e të thatit, të shtypjes së çrregulluar, të sëmundjeve të zemrës, si dhe sëmundjeve të lëkurës e të organeve tjera. Streset ndikojnë në dobësimin e sistemit imunologjik të njeriut etj.

            Si të çlirohemi prej streseve?

            Pikërisht kjo zonë e dendur e streseve është shkaku pse nuk jemi të vetëdijshëm për ekzistencën e perandorisë së tërë  mundësive. Kur në vetëdijen tonë depërton edhe nga thellësitë, nga qendra, atëherë mbërrijmë këndvështrime më të thella, shprehim potencial gjenial. Të jesh gjenial në një planë do të thotë të kesh një kanal të ngushtë në mes të qendrës së vetëdijes sonë qendrore dhe vetëdijes sonë ditore.

            Të gjithë gjenit e botës janë, njëkohësisht, edhe foto e mundësive tona të brendshme. Kemi lexuar shumë për atë se si njerëzit, posaçërisht të prirur për atë, arrijnë dhe fitojnë ndaj forcës së gravitetit dhe pa kurrfarë vështirësie dhe mjetesh teknike, të  ndahen nga toka dhe të levitojnë. Kemi lexuar, gjithashtu, për njerëz të cilët kalojnë nëpër gjëra të forta si nëpër mjegull. Janë shkruar shumë libra në të cilat qëndron se praktikuesit e disa shkathtësive arrijnë që trupin e tyre ta bëjnë përkohësisht të padukshëm. Ekzistojnë madje edhe incizime filmike dokumentare për atë se si joginët indian arrijnë të mbeten të mbuluar nën tokë disa dhjetëra ditë. Njeriu normal pyetet si është kjo e mundur.

            Natyra jonë e brendshme është perandori e tërë fuqive. Çdo fuqi e veçantë, sado spektakulare qoftë, është vetëm pjesë e parëndësishme e fuqisë sonë të përgjithshme. Prandaj, qëllimi ynë qendror, qëllimi ynë përfundimtar është ta njohim natyrën  tonë të brendshme totale, e jo vetëm një pjesë të saj. Kur në atë proces të njohjes zbulojmë edhe ndonjë fuqi, nuk duhet t’i hedhim, por as si pa kokë të veprojmë pas tyre, porse duhet kreativisht t’i përdorim për udhëtim më të thellë në vetvete. Rrugë për vetënjohje ka shumë, por është e vërtetë, se ato shumësi rrugësh njeriun e paudhëzuar më shumë e hutojnë dhe e kufizojnë se sa i ndihmojnë të arrijë tek e vërteta. Ne, pra, dymendësohemi se cili është shtegu ynë - cili shteg është ai i vërteti.

            Nëse gjurmoni pafundësinë, domosdoshmërisht do të gjendeni në vetvete. Do ta kuptoni se ju jeni gjithësia që ju rrethon, zotat, botërat dhe qeniet. Nuk ka asgjë jashtë jush, e jashtë jush ekzistojnë botërat. Të tërë shtigjet janë një shteg, sepse qojnë në natyrën tonë të  brendshme. Nëse nuk qojnë në brendësinë tonë, në atë rast ato nuk janë shtigje, veçse iluzione.

            Njerëzit e bëjnë ndonjë kohë të ndritur apo të errët

            Nëse e analizojmë të kaluarën, të gjitha kohët, nga perandoria romake e deri në ditën e sotme, njësoj janë të ndritshme e njësoj të errëta. Njerëzit e bëjnë ndonjë kohë të ndritur apo të errët, nëse shohim vetëm errësirë, atëherë edhe ne, pa dyshim, jemi pjesë përbërëse e asaj errësire. Lehtë është të shohësh errësirë rreth vetes, por vështirë është të jesh dritë. Njeriu i urtë në kohët e errëta, siç e thotë këtë Ji Xhingu, rrezaton me shkëlqim qiellor. Njeriu i urtë vezullon me Diturinë e tij dhe ashtu i ndriçon tërë sendet dhe njerëzit. Nuk është, prandaj, në atë në është një kohë e errët apo jo, esenca është në atë në jeni ju vetë njeri i ndritshëm apo i errët. Njeriu duhet të niset nga vetvetja, duhet ta ndryshoj vetveten dhe në atë mënyrë veçse ka bërë tepër shumë për ndryshimin e tërë njerëzimit.

            Meditimi ju shpie kah rruga e dritës

            Kur përmes meditimit do të praktikoni teknikën e perandorisë së tërë mundësive, do të shihni se, duke banuar në vetvete, në të vërtet, banoni në të gjithë njerëzit njëkohësisht. Për këtë ju themi: ndryshojeni vetveten dhe keni ndryshuar tërë botën. Ju edhe bota nuk jeni dysi, veçse njësi dhe atë njësi e përsosur.

            Ku ndodhet ajo Dritë me të cilën njeriu i urtë e shndritë mbarë njerëzimin? Dihet se ajo dritë është në secilin nga ne, kjo është natyra jonë e brendshme. Mjafton të zhyteni thellë në vetvete dhe aty veç do të gjeni përgjigjet në të gjitha pyetjet tuaja. Meditimi do t’ju shpjer kah rruga  e dritës, e përsosshmërisë. Meditimi bënë që ta zvogëloni atë që është e keqe në ju dhe ta zmadhoni atë që është e mirë. Meditimi bënë që ju të kridheni sa më thellë në vete, gjer tek natyra juaj e brendshme, ku ju pret Perandoria e të Tëra Mundësive.