Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

Vegėza

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZĖRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRĖ

ZĖRI I AMERIKĖS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHĖNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

Shkencė - Kode shqiptare (4)

Shkruan: Ahmet QERIQI

www.radiokosovaelire.com

 

KODE SHQIPTARE (4)

 

         Nuk janė shqiptarėt i vetmi popull qė kanė emėr shpendi apo kafshe. Emri i romakėve tė hershėm vjen nga Romuli e Remi, tė cilėt, sipas legjendės kishin mbijetuar duke u ushqyer me qumėshtin e Ulkonjės dhe qė kishin formuar Romėn. Kemi njė ngjashmėri tjetėr pėr nga formulimi edhe me emrin e grekėve, tė cilėt vetėn e quajnė helenė, nga helios, qė do tė thotė diell, pra bijtė e dritės, apo tė diellit.

 

 

 

 

            Disa fjalė tė veēanta, arkaike, tė  gjuhės shqipes

 

            USHTĖ-A  HESHTĖ-A, SHTIZĖ-A

 

            Gjuha shqipe ka ruajtur nė fondin e vet leksikor shumė fjalė, tė cilat pėr nga kuptimi, mėnyra e ndėrtimit dhe emėrtimit kanė tė bėjnė me periudhat shumė tė hershme tė pėrdorimit tė fjalėve, tė cilat, nė fazėn fillestare tė zhvillimit tė gjuhės kanė qenė fjalė me njė, apo dy rrokje. Ky fenomen haset edhe nė gjuhet e popujve tė tjerė.

            Duke u nisur nga periudha historike e pėrpunimit tė hekurit, pėrveē emrit tė kėtij metali, kemi tė bėjmė edhe me derivatet e tij.

            Fjala Ushtė e gjuhės shqipe, tregon njė armė dore tė njeriut primitiv. Ushtė-a, armė sulmi e kohėve tė lashta, me njė bisht tė gjatė, dhe me maje tė mprehtė hekuri, e cila mbahej nė dorė. Heshtė, shtizė, E shpoi me ushtė ( FGJSH, f 2098)

            Maja e ushtės, fillimisht mund tė ketė qenė e sajuar edhe nga guri i mprehtė, ose nga njė dru i fortė, qė shėrbente pėr tė sulmuar kafshėt e egra me qėllim pėr tė siguruar ushqimin.

Mė vonė nė periudhėn e pėrpunimit tė hekurit, maja e ushtės sajohet nga derivatet e kėtij metali dhe nė kėtė mėnyrė ishte pėrfituar njė armė e pėrdorshme e cila shėrbente pėr sulm nga afėr, duke e mbajtur nė distancė prenė, apo viktimėn.

            Nga emri ushtė-a, gj.f. u pėrfitua edhe emri ushtar, njeri qė mban nė dorė armėn, ushtėn. Bashkimi i dy tre apo mė shumė njerėzve me ushta nė dorė, pėrbente grupin e parė e gjahtarėve, qė sulmonin kafshėt e egra bashkėrisht dhe tė cilėt po ashtu edhe prenė e ndanin bashkėrisht.

            Disa grupe njerėzish tė armatosur me ushta pėrbėnin edhe njėsitet e para tė asaj force, qė mė vonė do tė emėrtohet si ushtri dhe, qė padyshim vjen nga fjala ushtė.

            Ushtria e Lekės sė Madh, shquhej nė radhė tė parė pėr ushtat e gjata, tė rregulluara nga njė lloj druri i lehtė por elastik, nė gjatėsi deri nė katėr metra, i cili rritej nė pyjet me vegjetacion te pasur tė Ilirisė dhe Greqisė, armė kjo  me tė cilėn goditej kundėrshtari nga njė distancė e mjaftueshme pėr ta paralizuar qysh nė ndeshjen e parė.

            Pikėrisht nga kjo shpikje e kėsaj ushte tė gjatė me maje tė mprehtė prej hekuri, ushtria e Lekės sė Madh kishte pushtuar katėr anėt e rruzullit. Historianėt dhe gjurmuesit e kohės sė lashtė kanė konstatuar se shpikja e kėsaj ushte ishte epėrsia qė pėrdorėn ushtarėt e Lekės nė rrugėtimin e tyre pushtuese deri nė Indi nė Lindje dhe deri nė Magreb nė perėndim.

 

            Leka i Madh, ushta, ushtria e Lekės

 

            Nga emri “ushtė” janė sajuar derivatet gjuhėsore: ushtar, ushtri, ushtroj, (ushtė, heshtė, shtizė, janė armėt e para tė  dorės tė punuara  me maje metali, hekuri)

            Ushtė-a, armė sulmi e kohėve tė lashta, me njė bisht tė gjatė, dhe me maje tė mprehtė hekuri, e cila mbahej nė dorė. Heshtė, shtizė, E shpoi me ushtė ( FGJSH, f 2098)

            Ushtor- rojtar i arave ose i vreshtave (FGJSH f 2099).

            Usht-i , ushtėr- ushtra, ushti i gurit, kėput ushtin. Po aty, f. 2098 Prishtinė, 1981

 

            Analoge pėr nga kuptimi ėshtė edhe fjala: Heshtė-a, armė e sajuar nga njė dru i gjatė, me maje tė hekurt, qė pėrdorej pėr sulm apo pėr tė shpuar. Shtizė, heshtė, etj (FGJSH... f 673), Heshta, ishte njė armė mė e vogėl se ushta dhe pėrdorej pėr tė goditur prenė apo kundėrshtarin nga distanca nė hedhje nga larg.

            Shtizė, nė analogji me heshtė ? por edhe si vegėl e sajuar me njė pjesė tė telit, me maje tė mprehtė nga njėra anė, nė formė grepi qė pėrdorėt pėr tė tjerrė, pėr tė thur ēorapė apo veshje tė tjera prej leshi etj ( FGJSH, faqe, 1930)

 

 

            Shqipe, shqiponjė, shquaj, shqiptoj, shqiptar, Shqypni, Shqipėri,

 

            Ēuditėrisht, albanologu ynė i madh Ēabej e la hapur temėn rreth etimologjisė sė emrave: “Shqiptar”, “Shqipe”, “Shqiponjė”. Nuk i trajtoi fare nė “Fjalorin etimologjik”, ndėrsa nė “Studime gjuhėsore” V ai bėn fjalė pėr emrat  nacionalė  tė shqiptarėve, duke e lėnė hapur problemin, por duke pėrjashtuar lidhjet mes emrit shqipe dhe shqiptar.(!).

            Ėshtė vėshtirė tė pėrjashtohet mundėsia dhe ngjashmėria pėr tė mos thėnė dhe absolute e lidhjeve tė emrit Shqiptar me prejardhje pikėrisht nga emri i shpendit grabitēar, “Shqiponjė”. Nuk janė shqiptarėt i vetmi popull qė kanė emėr shpendi apo kafshe. Emri i romakėve tė hershėm vjen nga Romuli e Remi, tė cilėt, sipas legjendės kishin mbijetuar duke u ushqyer me qumėshtin e Ulkonjės dhe qė kishin formuar Romėn. Kemi njė ngjashmėri tjetėr pėr nga formulimi edhe me emrin e grekėve, tė cilėt vetėn e quajnė helenė, nga helios, qė do tė thotė diell, pra bijtė e dritės, apo tė diellit. Krejt  kjo ka tė bėjė me legjendėn, sepse popujt e vjetėr disponojnė  mite dhe legjenda tė tilla, nė tė cilat manifestohet pėrkatėsia e tyre etnike, gjuhėsore, historike e mė vonė edhe kombėtare

            Madje nuk qėndron as konstatimi se ne jemi i vetmi popull, qė quhemi shqiptarė, por krejt tė tjerėt na thėrrasin: alban, arbėreshė, Alvanitas, arnaut e tė tjerė. Kėshtu ka ndodh edhe me grekėt. Bota i njeh me kėtė emėr, por ata e quajnė veten helenė dhe shtetin e tyre Hellada. Kėshtu ndodh edhe me magjarėt, tė cilėt krejt bota i quan hungarezė, ndėrsa ata njohin emrin magyar, Magyarorszag (Hungari) Emri hungarez nuk pėrdoret askund nė historinė as letėrsinė e kėtij populli.

            Mendoj se fjala Shqiptar, e shėnuar pėr herė tė parė te Buzuku nė vitin 1555 pastaj te Budi 1621, u fut nė pėrdorim si shembull metaforik i bijve te rezistencės sė kohės sė Gjergj Kastriotit. “Luftuan si shqipet”, qė ka njė analogji me luftėtarėt e “Pirros”, po ashtu epirotėt, shqiptarėt e kohės sė Skėnderbeut. Barleti shkruan pėr Gjergj Kastriotin, prijėsin e epirotėve. Me kėtė rast nuk  kemi tė bėjmė me mite e legjenda, pėrderisa kėtė faktografi e mbėshtesim nė Librin: Histoia de Vitae et Gestis, Georgius Castriotis, Sceanderbegi, priceps Epirotarum” ( Historia e jetės dhe e bėmave tė Gjergj Kastriotit, Skėnderbeu, prijėsi i Epirotėve), edhe pse studiuesit tanė i kanė borxh kėtij shkrimtari dhe humanisti, meqė  thonė se ai paska ekzagjeruar numra tė luftėtarėve, tė cilėt ekzagjerohen edhe sot e kėsaj dite kudo nė botė. Asokohe, kur Marin Barleti shkroi, shqiptarėt quheshin epirotė. Duket se mė vonė, nė kujtim pėr Motin e Madh, pėr rezistencėn 25 vjeēare tė shqiptarėve, kundėr pushtimit turk, emri i shqiponjės me dy krerė, filloi tė pėrmendet si bijtė e shqipes. Ėshtė e ditur se nuk kemi dokumente shkrimore qė mbėshtesin kėtė konstatim, por fakti se disa vite mė vonė, pikėrisht nė vitin 1555, Gjon Buzuku na sjell emrin shqiptar, do tė thotė se ai emėr tashmė ekzistonte, e mbase mund tė ketė ekzistuar edhe mė herėt.

 

            Fjala, shqipe-shqipja, kuptimi primar i sė cilės lidhet me emrin e pėrveēėm, Shqiponjė, ėshtė fjalė e gurrės tonė autentike dhe nuk kemi tė bėjmė me qasje romantike, tė kohės sė vonė, por me njė sajim metaforik, tė njė populli luftarak, qė kishte shkėlqyer nė luftėra, qysh nga koha e Lekės sė Madh, Pirros, Agronit e Teutės, Gjergj Kastriotit, Halil Patronės, Ali Tepelenasit, e shumė tė tjerėve, deri nė kohėn tonė, deri te Adem Jashari dhe trimat e trimėreshat e tij.

 

            Duke folur lidhur me studimin e Bardhyl Demirajt “Si u bėnė albanėt shqiptarė”, studiuesi i mirėnjohur nga Shqipėria, Shaban Sinani sjellė disa pėrfundime, tė cilat bien ndesh me konstatimet e mėsipėrme. Ai thotė:

            Pikėrisht pamjaftueshmėria gjuhėsore pėr t’iu pėrgjigjur pamjes sė re tė identitetit tė shqiptarėve, tė krijuar prej veprimit konvergjues dhe divergjues tė faktorėve tė brendshėm e tė jashtėm, me sa duket nxiti ndėrgjegjen gjuhėsore, dhe jo vetėm gjuhėsore, por pėrgjithėsisht instinktin e vetėruajtjes tė bashkėsisė, tė kėrkonte, tė njėsonte kuptimisht, tė pėrhapte dhe pėrfundimisht tė pėrgjithėsonte njė etnonim tė ri. Ėshtė shprehje e njė shpirti tė shkėlqyer mbijetese qė shqiptarėt, nė kėtė kapėrcyell tė vėshtirė, zgjodhėn tė riidentifikohen sėrish duke iu referuar tiparit mė homogjenizues tė tyre, gjuhės. Studiuesi, Bardhyl Demiraj me tė drejtė u largohet formave romantike dhe madhėshtuese tė shpjegimit tė emrit etnonimik tė shqiptarėve pėrmes njė shenje, qė nuk ka qenė ndonjė herė totem i shqiptarėve, shqiponjės apo formės sė shkurtėr, shqipes. Por, gjithashtu, ėshtė njė shprehje gjithaq e shkėlqyer e vetėdijes pėrbashkuese kombėtare, qė nuk e pėrjetoi kalimin prej arbėrve tek shqiptarėt si njė ndryshim opozicional, si njė alternim tė sforcuar, si njė sakrificė nė dėm tė njė pjese a nė dobi tė njė pjese tjetėr. (Shaban Sinani: Si u bėnė “Albanėt-Shqiptarė”)

 

 

            Pamjaftueshmėria gjuhėsore, nxiti ndėrgjegjen gjuhėsore dhe jo vetėm gjuhėsore pėr tė pėrgjithėsuar njė etnonim tė ri...

 

            Shtohet pyetja,  pėrse shqiptarėt nuk paskan pasur ndonjėherė njė totem, apo nuk duam ta pranojmė se kemi pasur dhe aktualisht kemi njė totem, sikur ėshtė simboli i shqiponjės, totem, tė cilin tė parėt tanė e kanė vendosur edhe nė flamur dhe e kanė bėrė shenjė identifikuese pėr kombin, gjuhėn, etninė, racėn, por jo pėr fenė, sikur e kanė kryqin popujt me besim krishterė, ose yllin me hėnė turqit dhe bota islame.

            Duket sikur pikėrisht “shqiponja” mund tė ketė qenė totemi i lashtė i shqiptarėve, ose pretendimi i tyre pėr t’u njėsuar me atė totem, kur dihet se simboli i shqiponjės ėshtė shumė i hershėm dhe i trajtuar pikėrisht si totem te shumė popuj jo vetėm tė Evropės, por edhe mė gjerė.

 

            Nė Fjalorin e Gjuhės Shqipe, fjala shqipe lidhet me shqiponjė, si “shqipja arbėrore”, “shqipja dykrenore” shqiponja dykrenore etj (FGJSH, Prishtinė 1981. f. 1915)

            Fjala Shqiponjė ka tė bėjė me njė shpend tė madh grabitqarė, me sqep tė kthyer, me kthetra tė gjata dhe me sy tė mprehtė qė rron nė male dhe qė mbahet nga shqiptarėt si simbol i lirisė... (FGJSH, Prishtinė 1981. f. 1916).

            Tė gjitha derivatet e tjera gjuhėsore tė kėsaj fjale, qoftė si fjalėformime apo frazeologji lidhen me emrin e shqipes, tė shqiponjės, pavarėsisht se ka qenė apo nuk ka qenė totem i shqiptarėve ky shpend.

            Shqiptarėt nė Ballkan, nuk kanė as kanė pėrdorur tjetėr emėr pėr tė pėrcaktuar etninė, gjuhėn, racėn etj, pavarėsisht se popujt e tjerė asnjėherė nuk na kanė njohur as e kanė nė pėrdorim kėtė emėr, pėrveē nė rastin pezhorativ dhe pėrēmues te disa popuj sllavė tė Ballkanit, me tendencė pėr tė bėrė dallime mes shqiptarėve tė Kosovės dhe tė trevave tė tjera tė pushtuara nga sllavet, qė trajtoheshin si “shqiptari” dhe atyre tė tjerėve qė jetonin nė Shqipėri dhe qė nė gjuhėn e sllavė-folėsve quheshin “albanci”.

            Nė tė mirė tė kėtij konstatimi kemi edhe neologjizmin e foljes shqiptoj, apo shqipėroj, tė cilat po ashtu lidhen me rrėnjėn “shqipe,shqipja”.

 

            Fund

 

 

 (1)           (2)          (3)