Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

FLAMUR SHALA

          Një ndër krijimtaritë më të lëvruara të letërsisë shqiptare, është edhe POEZIA. Gjini e letërsisë ku bota e brendshme, ndjenjat më sublime, frymëzimi hyjnor...  shprehen përmes shkronjave të cilat krijojnë vargje... vargjet, pastaj, shpalosin mendime, mendimet krijojnë energji, energjia ndez dritat e dijës, rrezet e artë të së cilës i japin ngrohtësi zemrës, mendjes dhe shpirtit, e me këtë, edhe kuptim dhuratës më të shtrenjtë, vetë  jetës.

            Që nga Lekë Matrënga e Pjetër Budi, kjo energji nuk u ndalë asnjëherë së hedhuri farën e dijës, duke e kultivuar atë me dashurinë më të çiltër në shpirtin e pastër e fisnik të popullit shqiptarë. Duke i mposhtur të gjitha sfidat e kohës, kjo frymë e shpirtit të popullit, xixat e saja të arta, si një pishtar i shpresës, u bartën gojë më gojë, mendje më mendje, zemër më zemër... brez pas brezi... nga kokat më të ndritura të kombit si: Naimi, Çajupi, Mjeda, Asdreni, Shiroka... për të vazhduar tek Fishta, Konica, Noli, Migjeni... e deri në kohën tonë, duke u kthyer ai pishtarë në flakadan të përhershëm që tashmë nuk ka forcë në botë që mund ta shuaj fuqinë e zjarrit të tij...

            Dua ta falënderoj nga zemra mikun tim dhe poetin e mirënjohur, ADEM ZAPLLUZHA, që me përkushtim të jashtëzakonshëm, vizitorëve të kësaj faqeje, por edhe më gjerë, do t’ua prezantoj disa nga poetët më të njohur të kohës sonë, e me këtë, do e plotësoj e pasuroj edhe mozaikun e mrekullueshëm të letërsisë shqiptare.

(www.sa-kra.ch)

       Përgatiti: Adem ZAPLLUZHA

ANTOLOGJI E POEZISË MODERNE SHQIPE

FLAMUR SHALA

            Hyrje

            U lind më 6.09.1963, në Prishtinë

            Djali i atdhetarit, të burgosurit poiltik, Prof. Hazir Shalës

            Shkollimin fillor dhe të mesëm e nisi dhe e mbaroi në Prishtinë

            Studimet i mbaroi në Universitetin e Prishtinës 1995-1990

            Profesor i Gjuhës dhe Letërsisë Shqipe

            Magjistroi në Universitetin e Prishtinës 29/01/2009

            Doktoroi në Universitetin e Shkupit 12 Tetor 2011

            Doktor i shkencave filologjike

            Libra të botuar

            1. E pakryera dialektore e gjuhës shqipe

            2. Gjeni – Përmbledhje me poezi

            3. Demokracia funksionale dhe refuzimi politik (publicistikë)

            Punoi mësimdhënës në Shkollën e Mesme teknike “28 Nëntori” 1990 – 1993 dhe      Shkollën e Mesme Elektroteknike “Gjin Gazulli” -shtator 1995 – nëntor 1998 (Korrik 1998- Qershor 1999 pjesëtar i UÇK)

            Për tri mandate është anëtar i Kuvendit të Prishtinës, 2007 -2017

            Zëvendëskryesues i Kuvendit të Prishtinës (2007-2009),

            Është profesor i rregullt në Universitetin e Prizrenit, dekan i Fakultetit të Filologjisë.

            Aktualisht (2013-2017): Anëtar i Kuvendit të Komunës së Prishtinës.

NATË ME HËNË

Mësuar jam natën të eci, pa hënë, pa gjumë

Ta them fjalën time fishkëllimë, në kupë qielli

Me ankth pres një tjetër natë, të çlirë ta kaloj

Një çast të më bëhet liri si prej drite dielli

Rrugës së lirisë natës pa gjumë, pa hënë kaloj

Është e gjatë me hope hapash në kapërcim

Dritën e diellit s’e duroj dot, syrin ma verbon

Nuk jam larg as afër agut deri në çlirim

Natën me hënë ta kem të çlirë, pa gjumë

Këngën time me fishkëllimë, e në kupë qielli

Ta këndoj pa droje dhe me zë më shumë

Agut t’i bien rreze drite për t’u mbytur terri

LOTI IM

Më del nga trishtimi

dhe lavdi arbëror

Më del nga shekulli, gurrë vrasjesh

Nga vuajtjet më vijnë të gjitha

Edhe loti më pikë sot

Për një ditë që mund të vijë

Të më bëhet shpresë përmot

Se loti edhe kur fshan,

gjëmën as këngën s’e lan, po

le të rrjedhë vargjeve të këngës sime,

për më shumë dashuri

Nga gurra e tij shumë herë

del loti, për më shumë Shqipëri!

BUZË NË DHËMBË

Djegur më kishte në cep të buzës

Njëqind herë me shije përtypur  

Në skamje buka ngrënë trohë-trohë

Në magje me cikrra, zbrazur herë mbushur

Nga droja se s’ka më brumë gatuar,

Në çarçaf të bardhë buke mbështjellur

Buzën në dhëmbë e tjetrën kafshuar

Mjaltë po më dukej, herë hithenik i regjur

Burime uji përreth, të etura dikur

Me magjen plot e jetën gëzuar

Ditëpërditë me sofër të shtruar

Kafshatën në buzë e tjetrën uruar

LIRIA

Sa shumë më merr malli

Shpesh të eci hijeve

Të më duket se jam i tillë, i lirë

Me hapa të vegjël të ndrojtur lirie

E panjohur më është liria

Asgjë s’kuptoj më shumë

Sa jetën mësuar përditë

Dashuria për të t’më vërshojë si lumë

Kur kam pak liri jam po aq pa të

Që të eci hijeve, kur më zë shumë halli

Më shumë se çdo herë liri kërkoj unë

T’i shijoj të gjitha sa herë më merr malli

MALL PËR NËNËN

Fjalës së saj jehonë pas i shkoj 

Tik - takeve të zemrës

në orët e vona 

urimet, lutjet ia numëroj

Më ndjek zëri i saj

Fjalën ia dëgjoj

Ndiej,

në prehrin e saj të pushoj

Dhe them heshtas:

S’kam më fjalë

Kam ndjenjë, kam mall

Kam lot

Më dalin nga gjiri i saj

NJERIU

Përqafon

Shkel

Herë shuguron

Dhe prapë

shkel

me të dyja këmbët

Nga skamja, me një palë tlina

Nga kamja për një ditë

i zgurdullon sytë

I pari jam këtu!

-S’më shihni; jam lakuriq

Zhveshur nga njerëzorja

Jam kështu siç jam,

prapë s’më njihni!   

--------------------------------

I zoti i shtëpisë s’po e ndan bukën si duhet!

KËNGA IME

Rrjedh damarëve

të zemrës

Kënduar

sokakut, kalldrëmin me gur

Trimërinë e ka në zemër

Bukurinë

në tela dridh

Ditëpërditë për festën e saj

dashurinë

Me besë

në vargun refren

Arshik për ty

djalërinë

E ka

bukurinë me hak

Herë-herë e larë në gjak

të historisë

shekujve të Lirisë

DËSHIRË

Të dëshirosh

mirësinë,

të marrësh

është vetëm dëshirë

Atyre që me ta rri përditë

t’u japësh më shumë, ngjitesh përjetësisë!

BUKURIA

Nuk ka kufi

Bukuri

Shenjë shenjtëri,

përherë!

Kur afër i rri

nuk e zë dot me sy

një herë

Syrin ta pëlcet. Mos e këqyr dy herë,

se gjumi s’të merr

Natën e ditën

bën dritën!

Përtej kafazi, lotin mban në gji

Edhe kur ia marrin, s’mban zi

Se vetëm lotin s’e fal

Bukuri

të shpirtit e ka,

pa nda.

DËSHIRË 2

Në vrapin e jetës

të hises sime

si sot si nesër,

në të fluturuar

Dëshira

të merr shpeshherë me vete

krahëhapur,

përkëdhelur, si në të ëndërruar

DASHURIA

Po të jesh i skamur,

lëmoshëkërkuar

Dorë e shtrirë

nga mjerimi djegur

Një çast dashurie të duhet

bekuar

Dashuria të lartëson,

të bën të paepur

Edhe po të jesh i kamur,

në pafundësi

Në mistere fshehur besimin,

shpresën dhe paratë

Të tria bashkë të tria treten

Hijesi

Po që se dashurinë s’e ke në prehër

Dhuratë!