Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

DEDË PREQI

          Një ndër krijimtaritë më të lëvruara të letërsisë shqiptare, është edhe POEZIA. Gjini e letërsisë ku bota e brendshme, ndjenjat më sublime, frymëzimi hyjnor...  shprehen përmes shkronjave të cilat krijojnë vargje... vargjet, pastaj, shpalosin mendime, mendimet krijojnë energji, energjia ndez dritat e dijës, rrezet e artë të së cilës i japin ngrohtësi zemrës, mendjes dhe shpirtit, e me këtë, edhe kuptim dhuratës më të shtrenjtë, vetë  jetës.

            Që nga Lekë Matrënga e Pjetër Budi, kjo energji nuk u ndalë asnjëherë së hedhuri farën e dijës, duke e kultivuar atë me dashurinë më të çiltër në shpirtin e pastër e fisnik të popullit shqiptarë. Duke i mposhtur të gjitha sfidat e kohës, kjo frymë e shpirtit të popullit, xixat e saja të arta, si një pishtar i shpresës, u bartën gojë më gojë, mendje më mendje, zemër më zemër... brez pas brezi... nga kokat më të ndritura të kombit si: Naimi, Çajupi, Mjeda, Asdreni, Shiroka... për të vazhduar tek Fishta, Konica, Noli, Migjeni... e deri në kohën tonë, duke u kthyer ai pishtarë në flakadan të përhershëm që tashmë nuk ka forcë në botë që mund ta shuaj fuqinë e zjarrit të tij...

            Dua ta falënderoj nga zemra mikun tim dhe poetin e mirënjohur, ADEM ZAPLLUZHA, që me përkushtim të jashtëzakonshëm, vizitorëve të kësaj faqeje, por edhe më gjerë, do t’ua prezantoj disa nga poetët më të njohur të kohës sonë, e me këtë, do e plotësoj e pasuroj edhe mozaikun e mrekullueshëm të letërsisë shqiptare.

(www.sa-kra.ch)

       Përgatiti: Adem ZAPLLUZHA

ANTOLOGJI E POEZISË MODERNE SHQIPE

DEDË PREQI

            Hyrje

           Dedë Preqi lindi më 1955, në fshatin Doblibare (Balldrin) ku e kreu dhe shkollën fillore dhe gjimnazin në Klinë, ndërsa SHLAP, në Gjakovë, në degën e Gjuhës dhe Letërsisë Shqipe. Shkrimet e para i filloi që në bankat fillore, në gazetën "Pionieri", "Rilindja për fëmijë" , "Zëri i Rinisë", e tjera, ndërsa më vonë dhe në kohën e okupatorit bashkëpunoi me gazetën "Republika"  (me pseudonim),  e cila botohej në atë kohë në Slloveni.

            Dedë Preqi, poet, është emër i cili po lë gjurmë në letërsinë Shqipe, i cili prezentohet me një mori librash dhe vepra poetike, për të vegjël dhe të mëdhenj, kjo do të thotë se krijuesi ka depërtuar në gjitha kategoritë e lexuesve, por duke qenë dhe më interesant, poezitë e tij manifestojnë të gjitha motivet që mëton ti arrijë çdo poet.

            Nga tërë kjo frymë krijuese e poetit Preqi, që nga vepra e parë "Jeta frymon përsëri", jep përshkrimin e realitetit jetë-kohë, dhe gjitha atyre mundësive për ta parë dhe për t’a kapur të mirën dhe të keqën në bardhësinë e saj. Në këtë rast, fatin e popullit të vet dhe kohën që e jetoj vetë poeti e nxjerr jo vetëm në një frymëzim poetik e imagjinativ, por e përshkruan aq bukur herë në rimë, e herë në modernizimin krijues, duke këngëtuar me mallë, me vajë dhe me ligjërimë emocionale.

            Jeta që bëri në fëmijëri, mbjell humanizëm te poeti dhe më vonë duke bërë gjatë jetës edhe punë pedagogu, poeti frymëzohet të shkruaj edhe për humanisten e madhe të njerëzimit Nënë Terezën, ku ia dedikon edhe një vepër poetike "Ti ishe një porosi". Në mesin e veprave, që janë shumë nga poezitë me përkushtim, poeti Dedë Preqi, nxjerr një blen poetik për të vegjël, duke u radhitur në lektyrat shkollore në disa Biblioteka, dhe bëhët një poet i kërkuar nga lexuesit e vegjël.

            Librat e botuar:

            - "Jeta frymon përsëri", Gjakovë 2004

            - "Kur zgjohet dielli", Gjakovë 2004

            - "Unë Jam", Gjakovë 2007

            -"Jeta është Agimi", Gjakovë 2007

            - "Ti ishe një Porosi", Gjakovë 2008

            - "Fshati im Balldrin", Gjakovë 2011

            - "Etje e Ngjyrave", Gjakovë 2011

            - "Adonisi dhe Gjyshi", Gjakovë 2011

            - "Një fund pa pikë",Bukuresht 2014.

            Poeti Preqi, përveq që e shijon me një përkushtim të veqantë dhe me pasion rrugën poetike, merret edhe me publicistikë. është autor i qindra shkrimeve në gazetën "Bota sot", me ç’rast nga kjo përvojë e nxjerrë një diamant të veqantë me publicistikë, duke i ndarë në tri vëllime  publicistike: "Kushtrime nga Mërgimi", Lot Atdheu", dhe "Meditime Mërgimtare" (2013, Bukuresht), të cilat i boton në  bashkëpunim me Bashkësinë Kulturore të Shqiptarëve në Bukuresht të Rumanisë. Dhe me iniciativën e veprimtarit, përkthyesit dhe iluministit shqiptarë z.Baki Ymeri, e përkthen në gjuhën rumune librin me poezi " Bekimi i Lotëve", me ç’rast parathënjën e librit e bënë poeti Lucian Gruia, me të cilin libër merr pjesë në Antologjinë letrare "Zjarri i Shenjtë", së bashku me shumë poet shqiptarë dhe poet  të tjerë nga Rumania, në kuadrin e redaksisë së revistës Shqiptari, të udhëhequr nga redaktori i njohur z.Baki Ymeri. Poeti Dedë Preqi i takon gjeneratës së re krijuese, i cili jeton dhe krijon në Zvicërr.

Poezitë janë të marra nga libri më i ri "Një fund pa pikë"

KOHA

Koha

Gjithë ecën,

Fuqinë tënd

Emerr me vete.

Erërat nuk pushojnë

I shtrembërojnë eshtrat

Me diellin  rrëshqet

Ndër duart e vokëta

Duke lënë gjurmë

Pas gjumit të butë

Pa dhëmbje

Pa ofshamë.

NJË FUND PA PIKË

Në qenjën tënde

O, njeri i dashur

Mëshihet diçka brenda

Një lule e re zbërthenë.

Nëse njerëzimi në vrapa

Dikund bezdiset në hapa,

Vogëlushët si rrufeja

Porositin këpucët e reja.

Fundi nuk ka pikë

E ka vetëm një presë,

Një lind, e tjetri vdes

Kjo është pjella yte…

EGËRSIA E DHUNËS-

I mendoj dhe i përziej ato hije

Të trajtës së bishave,

Duke i zhdarravitë pamjet

E trungjeve dhe loisave.

E ftohtë bëhët jeta

Më ftohtë se vdekja,

Ndër duar të mallkimit

Mbi gjymtyrët e ftohtë

 Shuhet etja e dhunës.

As njëherë nuk desha

Me vdekë në këtë dashuri,

Edhe gurët e varrit zgjohen

Me kryqa zjarri në këtë çmenduri.

ËNDËRRA E ZGJUAR-

Ëndërroja kohën

Më interesante

Një kohë të argjendit

Por edhe të paqës.

Njerëzimi pushonte

Nga luftat dhe hasmëria,

Por edhe nga pasuria.

Kjo ëndërr më jepte shpresë

Dhe natën ma bënte dritë,

Zemren ma mbushte dashuri

Dhe vetja më dukej tamam njeri.

Nuk doja të ndahem nga kjo ëndërr

Dhe nuk doja fare të zgjohem,

Ta shoh ashtu të vërtetën

Si njerëzimi e përqafonte jetën

Jo, me ato zemra të thyera të mbetjes

Duke parë pa pushuar shtretërit e vdekjes.

SVICRRA-

Në mesin e detrave të botës

Nga rrufetë dhe vetëtimat

Je aty, si një ujdhesë e shenjtë

Atdheu dhe vendlindja e paqës

Djepi i lirisë dhe parajsës.

Je ajka e një bote që gjallëron

E pastër dhe e vetme nga toka,

Plagët të panumërta i shëron.

Bjeshkët e t’ua të kulluara

Rrjedhin tëmbël paqëje,

Dhe në çdo qoshe të punon ora

Ku çdo pëllembë e prek dora,

Është kjo mbarësia e jote.

KY QË JAM…

Nuk jam më shumë

Vetëm ky, që jam

Më shumë për mua

Nuk duhet shkruar.

Sikur të doni

Mos harroni,

Ku nuk e vura gishtin

Mos ia shtoni bishtin.

Dhe mos më ngritëni

Në piedestal pa nevojë,

Ditën e fundit

Nëse nuk e meritoj.